We denken vaak in termen van vooruitgang. Dat het geweldig is dat Spotify ons alle muziek die beschikbaar is kan bieden. Maar met elke vooruitgang komt ook achteruitgang. Zo is het jammer dat we door Spotify oppervlakkiger zijn gaan luisteren, als de eerste paar maten ons niet bevallen… skip! Terwijl we vroeger de plaat waar we onze duur verdiende centen aan hadden gespendeerd wel leuk moest gaan vinden puur alleen omdat we het oordeel ‘miskoop’ in eigen portemonnaie gingen voelen. We moesten dit wel mooi gaan vinden!
En wat te denken van mijn beroep als muziekmaker? Vroeger moesten we een dure studio huren. Zaten we gezellig bij elkaar, maar anno nu is muziekmaken vooral een solistisch gebeuren geworden met eventueel wat files uitwisselen online. En we roepen dat het handig en efficient is, terwijl we het sociale aspect van muziekmaken echt wel diep in ons hart missen.
Die veranderingen zijn gigantisch als je er zorgvuldig naar kijkt (ik weet het, zoiets is moeilijk in tijden van oppervlakkige aandacht). Maar de mens past zich aan. Dat zie je op vakanties ook, zelfs de grootste luxemensjes staan gelukkig te zijn op een camping waar je met je eigen toiletrol naar de wc loopt. Als je zoveel primitiviteit leuk vindt, waarom leef je het hele jaar dan niet zo?
Om heel veel innovatie heb ik nooit gevraagd. De nieuwste, peperdure iPhone 14 Pro, zal bij een ongeluk met de auto automatisch 112 gaan bellen. Ook kan het apparaat zonder WIFI-bereik of mobiel internet via een satelliet contact zoeken met een alarmcentrale. Handig als je ver van de bewoonde wereld in de problemen komt. Hoewel, niet echt mijn situatie… je vraagt je af: wiens wens vervult Apple op dit vlak? Het is natuurlijk handige marketing want het concept iPhone is natuurlijk tot op het bot uitgevent. Een betere camera, wie zit daar nog op te wachten? 99,9999% van de wereldbevolking niet. Die zien het verschil niet eens tussen een foto van een ouder model en dat van een nieuwe. Dus probeert Apple de iPhone te voorzien van features waar geen mens op zit te wachten maar die door het promoten van angst als zoete broodjes over de toonbank zullen gaan.
Born to consume!
Het punt is: de mens past zich aan en zal het dus ALLEMAAL accepteren. De energierekening wordt achterlijk hoog? Godzakke wat een kutzooi! Maar zolang we de poen virtueel op ons bankrekeningetje hebben staan zullen we dat bedragje gewoon overmaken naar de energieleverancier.
De mens past zich aan en dat betekent dus ook dat het dus allemaal echt geen ene fuk uitmaakt. Stel dat Spotify er NIET was geweest? Geen probleem, dan doen we het wel lachend zonder. Stel dat we in Parijs ons zonder navigatie op de iPhone moeten verplaatsen, dan doen we dat gewoon old school met de metro-kaart. Daar gaat echt niemand dood aan. Hooguit worden wat techbedrijven daar wat onrustig van.
De mens past zich weerloos aan het nieuwe aan dat hem aangeboden wordt. Of zeg maar gerust: slaafs.
In 1998 vroeg Frans Bromet het aan de mens: “Heeft u een mobiele telefoon? Waarom niet?” Nee man, ben je mal zeg! … een paar jaar later en we kopen er allemaal eentje. Vrije wil? M’n reet!
We pasten ons aan. Braaf als we zijn.
Geef een reactie