Zojuist hoorde ik Matthijs van Nieuwkerk tijdens een uitzending van De Wereld Draait Door een klassieke fout maken: Miles Davis zou de hele soundtrack van Louis Malle’s klassieke film Ascenseur pour l’échafaud bij elkaar geïmproviseerd hebben. Dat is niet waar. Er werd wel geïmproviseerd maar op basis van thema’s die Miles Davis gecomponeerd had.
Miles Davis zat in Parijs voor optredens. Miles hield van de stad. En via zijn liefje Juliette Greco werd hij aan Louis Malle voorgesteld. Louis bleek groot fan van Miles te zijn en dus vroeg hij Miles de muziek voor Ascenseur pour l’échafaud te schrijven. Miles ontving vervolgens van Louis de rushes (tijdelijke gemonteerde beelden) en begon te componeren. Dit resulteerde in een aantal inmiddels beroemde thema’s.
Een en ander is te lezen in de waanzinnige autobiografie van Miles Davis. Ik ben een groot fan, maar ook voor iemand die helemaal niets met jazz heeft, of zelfs niets met muziek, is het een aanrader. Miles was stronteigenwijs, zeer ijdel, waanzinnig creatief, dorst echt zijn nek uit te steken en heeft enorm veel gekke toestanden meegemaakt in de muziekwereld. En dan die rassenhaat die hem zijn hele leven zowat heeft beziggehouden. Miles was pikzwart. En Miles was voor een groot deel van zijn leven verslaafd aan drugs. Junkie en zwart zijn, een gevaarlijke combinatie. Volgens mij is er nog weinig veranderd…
Geef een reactie