Je zoop koffie terwijl je naar de tv keek. En voor je het wist had je een zak chips op. In de kroeg was je zo 3 uur verder, half lam liep je zonder zakgeld richting huis. Drie kinderen had je, waar ze vandaan kwamen, Joost zal het vast weten. Terwijl je Henk heet. Hoe vaak waren we ook alweer verhuisd? Je kunt je 1e iPhone al niet meer herinneren laat staan de 1e app die je kocht.
Vakanties? De helft ben je vergeten. En het ene na het andere apparaat sleepte je je huiskamer in: de DVD-speler, nee we moeten een brander, nee de blueraydisk, de 15 megapixeldingus met horizale natuurgetrouwheidstoestanden. Ach man, foto’s maken, tuurlijk! Van alles wat er beweegt! Uploaden die handel! Snel, nu! Bookmarken, ook alles, elke waardeloze onzinsite van het gehele internet. Alle geinige YouTube filmpjes gingen direct op favoriet. Kon jou het bommen, schiften doe je niet meer, opslaan die handel! Internet kent geen beperkingen, die onthoudt alles. En elke online dienst die een van je 3280 vrienden op Twitter je aanraadde ging je zelf ook direct gebruiken. Zelf nadenken was voor dummies. Volgen moest je. Volg mij, volg mij, VOLG MIJ!
Oh je volgt me niet? Nou dan volg ik jou dus ook niet. Nanananana!
Bang dat je was man, whoo! Stel je voor dat je iets niet zou weten, zou hebben, iets zou missen! Ja en Googlen natuurlijk. FF iets intypen en natuurlijk keek je niet verder dan de eerste pagina lang was. Google was immers god. En Apple niet te vergeten. Jouw goden. Je bouwde er een altaar voor thuis. Natuurlijk kende je mensen die geen Apple producten kochten. Wat een sukkels waren dat zeg! Dag en nacht waren die hun computers aan het herstarten. Jouw MacBook had nooit een probleem. Nooit. En Steve Jobs gaat ook nooit dood.
Toch is er iets veranderd. Want het is nu 2011. En je voelt je anders. Niet meer zoals vroeger. Nou ja vroeger, zoals vorig jaar. Je wist toen niet beter.
Bewust kauwe, het is weer helemaal in tegenwoordig.
Geef een reactie