Back in the day was bloggen vooral publiceren, communiceren en discussiëren. Bloggers bezochten elkaars blog op om op de hoogte te blijven. Later kwam RSS erbij zodat je blogs ook in een stream kon lezen via een RSS Reader. Niet langer hoefde je elk blog afzonderlijk af te gaan om te checken of er nieuwe blogposts waren. Maar wat er mee verloren ging waren de discussies die op blogs ontstonden. Reacties waren namelijk alleen op de afzonderlijke blogs te lezen en stonden niet in de RSS-feed.
En toen kwam Twitter. Twitter was en is nog steeds de eenvoudigste manier om veel mensen te volgen. Of andersom: om veel mensen jouw bericht te laten weten. Een soort SMS-en in het openbaar. De early adopters van Twitter waren vooral de bloggers. Veel Twitteraars stopten al vrij snel met het lezen van RSS maar gebruikten de Twitter-stream om onder andere bloggers te volgen. En met 1-muisklik zat je op iemand’s blog. #blogpost
Hoewel men weer echt op blogs terecht kwam via de tweets ging die twitterende massa niet op het blog discussiëren maar op Twitter zelf. Het aantal comments op blogs waar ook veel twitteraars komen is daarmee drastisch veranderd. Neem bijvoorbeeld marketingfacts.nl waar voorheen veel discussie op de veel gelezen artikelen was. En nu? Stukken worden duizenden keren gelezen waar vervolgens 0 reacties op komen.
Voordat je een reactie achterlaat op een blog moet je eerst je naam, je email, eventueel de url van de eigen blog/site invullen voordat je een reactie kunt gaan typen. Hoewel we dat vroeger massaal deden, het voelt nu als een hoop gedoe. Laat staan om dat met een smartphone te doen. Twitter daarentegen werk op een smartphone als een speer (ik gebruik een Nokia N8 met de geniale app Gravity en beheer er al mijn Twitter accounts mee, incl. foto publishing). Daarnaast is het discussiëren erover op Twitter of het retweeten van een blogpost effectiever. Simpelweg omdat veel meer mensen zien dat mensen erover aan het discussiëren zijn als je dat zo openlijk in the groud op Twitter doet. Dat heeft een aanzuigende werking op personen die misschien nog nooit op je blog zijn geweest.
De rol van het blog is duidelijk aan het veranderen. De core van het blog blijft dat het een ultiem publicatiemiddel is. Een publicatiemiddel dat berichten voorziet van tags en metagegevens zodat Google het optimaal indexeert voor haar zoekmachine. Een publicatiemiddel dat bovendien eenvoudig gekoppeld kan worden aan Facebook en Twitter zodat er nadat het blog geschreven is automatisch een paar updates naar die services gaan. Net zo goed als de publish-knop een aantal ping-servers een melding geeft van de nieuwe blogpost. Content is en blijft king online. Hoe meer content, des te blijer is Google, des te blijer zijn de mensen.
Twitter is een momentopname, vluchtig in het hier en nu. De waan van de dag. Persoonlijk en rauw. Bloggen is meer beschouwend. Op zoek naar verdieping, zuivere expressie en documentatie. Twitter is digitaal face-to-face, kroegpraat en soms gaat iemand op de zeepkist staan. Een blogpost is bedoeld voor de eeuwigheid.
Twitter en bloggen, het is een geweldige combinatie. Het een kan niet zonder het andere. En dus heeft elke blogger een Twitter-account. Zo niet, dan ben ik benieuwd: laat van je horen in de comments!
Geef een reactie