Het gehoor voor de gek

Geschreven door

Marco Raaphorst

het vrije woord

Squarepusher Als er een politieauto voorbij rijdt horen we hem in toonhoogte zakken nadat hij ons passeert.

Als een cameraman inzoomt op een bassist tijdens een gitaarsolo, dan denkt menigeen dat te horen.

Het wordt steeds lastiger om het verschil te horen tussen een gesamplede piano en een echte.

Een plugin met de look and feel van een oud apparaat wekt de suggestie ook echt oud te klinken.

Wanneer een plugin weinig CPU kracht vergt dan denken sommige musici een slechter geluid te horen.

Als we alleen in het bos lopen en we horen een apart geluid, dan slaat de stress direct toe.

Sommige melodieën stemt de mensen vrolijk, terwijl andere mensen er juist heel naar van worden.

Reuk is aangeleerd. Kinderen vinden poep niet stinken. Maar hoe zit dat met geluid? Waar komt onze voorkeur vandaan?

Abonneer je op mijn berichten

Bepaal zelf de frequentie waarin je mijn artikelen wilt ontvangen (direct, dagelijks of eens per week). De link om dit in te stellen vind je in de bevestigingsmail.

Reacties

11 reacties op “Het gehoor voor de gek”

22 januari 2009
Zebra Dasilva
Ik heb een vriendin die helemaal naar wordt als ze een mes en vork over elkaar hoort gaan. Het metalen geluid doet haar terugdenken aan een operatie die ze bij bewustzijn heeft ondergaan.
Een ‘staaltje’ (sic) van geluid waarvan de afkeer wel te begrijpen is.
Ik kan zelf heel slecht tegen het geluid van iemand die nagels vijlt. Grappig dat ik dat ook denk te horen want ik ben zo doof als een kwartel. Maar zdra ik het iemand zie doen, fabriceer ik het geluid er blijkbaar zelf bij.
Beantwoorden
22 januari 2009
Mauriits Burgers
Ik vind het altijd een erg interessant fenomeen dat Westerse klassieke muziek (de Weense School) over de hele wereld wordt gewaardeerd. Zie al de Oost-Aziatische wonderviolisten. Terwijl westerse oren maar moeilijk kunnen wennen aan de Indiase kwarten of de de verbogen tonen van b.v. een Koto, schijnt de chromatische toonladder internationaal goed in het oor te liggen.
Wat de emotionaliteit betreft ben ik het niet erg met je eens.
Een deuntje dat voor mij spannend of vrolijk danwel triest klinkt doet dat ook voor jou en voor een Koreaan, Eskimo of waar-dan-ook-vandaan-mens. Filmmuziek is op dit universele verschijnsel gebaseerd. Een staccato viool die herhalend langzaam steeds hoger en sneller wordt klinkt voor iedereen spannend. Kan me niet voorstellen dat het bij anderen als ontspannend overkomt.
Beantwoorden
22 januari 2009
Marco Raaphorst
@Maurits
Ik denk dat vele Westerse oren Arabische muziek niet op dramatiek kunnen inschatten. En omgekeerd geldt denk ik hetzelfde. Filmmuziek is puur westers in onze oren. Niet westerse filmmuziek horen wij echt anders. Tenzij je oren er bekend mee zijn.
Polyritmiek; hetzelfde. Dat klinkt in westerse oren vermoeiend en raar, maar voor andere culturen heel normaal. Zelfs de Flamenco klinkt is onze oren moeilijk. Geen Nederlander zowat die tot 12 kan tellen…
Beantwoorden
22 januari 2009
karin r.
ehm, wie zegt dat kinderen poep niet vinden stinken? (ja, nu komen we op mijn vakgebied. *zucht*) ;-)
Beantwoorden
22 januari 2009
karin r.
P.S.
ik vind dit blogje met jouw sounddesign wel heel toepasselijk: http://www.met-k.com/2008/10/all-noises.html
ik heb veel met geluid. geluid is een wezenlijk onderdeel van mijn bestaan; er is snel teveel aan geluid.
en ik denk ook doordat geluid iets met je gevoel doet, je er wel of niet ontvankelijk voor bent/wordt.
Beantwoorden
22 januari 2009
Marco Raaphorst
@karin
Op het moment dat ze snappen dat ze het niet kunnen eten gaan ze het vies vinden inderdaad. Foutje, maar ik laat hem lekker staan :-)
Beantwoorden
22 januari 2009
eF-eM
en dan is er nog zoiets als het collectief geheugen waarin niet alleen geuren zitten opgeborgen maar ook klanken en klankcombinaties. die beïnvloeden de smaak enorm.
tsja, van die dingen.
wat kunnen wij er nog meer bij slepen?
Beantwoorden
22 januari 2009
Marco Raaphorst
@eF-eM
Teveel om op te noemen. Gemoedstoestand, omgeving, geluidsinstallatie, dag of nacht etc. Denk ik.
Beantwoorden
22 januari 2009
Fabio
Boeiend onderwerp, kun je wel een avond mee volbomen.
Beantwoorden
23 januari 2009
gurdonark
Many who make and listen to ambient music believe that we must un-learn a lot of acquired ideas about what music is and how it functions.
It’s not so much to reject a given set of melodies, or to insist upon One True Sound.
It’s instead a matter of approaching sound-as-sound, as a good thing in its many forms.
In this view, the beauty of an analog device, such as the amazing instrument the kora from Mali, is not lost upon us. But the idea that a digital sound is a “lesser” sound–that is a holdover way of thinking we (and I) wish very much to outgrow.
Newton’s laws made sense if one looked at them from a given perspective. But a richer, more accurate physics arose when one moved beyond those special case situations.
Similarly, music should not be constrained in one western/historical construct.
The “real” versus “digital” debate strikes me as stuck in a very narrow notion of music–and of sound.
For that matter, emulation of analog sounds, while important and good, perhaps is limiting compared to taking sound itself, and striking out in new ways.
I sometimes make music that “sounds like” a guitar or organ–but I like best to make music that sounds like something unrecognizable in nature–but a familiar klankvriend in the world of sound.
Beantwoorden
23 januari 2009
Marco Raaphorst
En wat te denken van de ritmes die sommige artiesten van bv het Stones Throw Records label gebruiken? Georgia Anne Muldrow gebruikt sleperige beats die volgens sommigen niet ‘kloppen’.
@gurdonark
It’s strange that there’s common ground while at the same time people tend to think some music or sounds sound totally ‘wrong’. But the cool thing is: you can only feel it yourself, and if you like it, maybe someone else will like it too.
Beantwoorden