Iedereen weet dat voordat je iets zelf kunt je ze eerst goed moet afkijken bij een ander. Zo leren wij allemaal.
Goed leren kijken en goed leren luisteren is daarbij het allerbelangrijkste. Zo leer je hoe anderen het doen. Zo leer je hoe dingen in elkaar zitten.
Met name het luisteren dat heb ik wel van mijn ouders meegekregen dankzij de muzikale achtergrond van pa (Bach). En eigenlijk ook van ma (Elvis). Vanaf jonge leeftijd luisterde ik al aandachtig naar muziek en kon het steeds beter analyseren. Ik kon al op jonge leeftijd verschillen tussen instrumenten waarnemen en leerde veel over de samenhang ertussen. Van school uit heb ik dat helemaal niet meegekregen. Op de lagere school heb ik wel blokfluitles gehad, een eigen vrije keuze, maar heel veel aandacht voor het luisteren was er niet. Laat staan dat er aandacht werd gegeven aan het goed leren kijken.
Kinderen wil je toch aandachtig laten kijken en luisteren? Waarom letten scholen daar dan niet wat beter op? Waarom laten scholen de kinderen niet elke dag aandachtig kijken en aandachtig luisteren? Het is hèt belangrijkste onderdeel uit ons bestaan. Het vormt onze taal. Onze manier om ons staande te houden, onze manier om ons uit te drukken. Daarom ook dat we spreken van een handicap als iemand blind of doof is. Hun taalontwikkeling wordt daardoor namelijk aanzienlijk belemmerd. En het belemmert de sociale contacten.
Leer de kinderen goed te kijken en goed te luisteren. En blijft het zelf ook doen. Wees niet doof en blind als je het zelf niet bent. Hoe oud je ook bent.
Geef een reactie