Gisteren ging mijn trein richting Utrecht. Met Ronald van den Hoff (Directeur CDEF Holding) en Robert Daverschot MHM (Projectleider CDEF Holding) sprak ik over Creative Commons en muziek. Ronald is bovendien bestuurlijk actief binnen Koninklijk Horeca Nederland.
De behoefte om Creative Commons en muziek uit het publieke domein in te gaan zetten binnen de horeca is groot. Het schept nieuwe mogelijkheden, met name wanneer een directe samenwerking met componisten tot stand kan worden gebracht. Kinderspel op internet eigenlijk, de techniek is er immers bijzonder geschikt voor. Internet = netwerk = samenwerken. Het is een kwestie van doen; plannen maken, bouwen en uitrollen.
Dit biedt vele voordelen voor zowel de componisten als de horeca gelegenheden. Voor componisten: duidelijk afrekening voor de gebruikte muziek (in tegenstelling tot het systeem wat de BUMA hanteert voor de horeca: al het geld komt in de grote pot terecht, zonder playlist-boekingen). En de componisten kunnen hun eigen rechten behouden i.p.v. afdragen aan de BUMA. Voordelen voor de horeca: besparing in geld (lees: zonder de gigasntische overhead van de BUMA) en een eerlijk en direct contact met de leveranciers van goeie muziek, de componisten en musici.
Een poos geleden vertelde ik Paul Keller van Creative Commons Nederland dat de reden om wel of niet aan de BUMA/CC pilot mee te doen voor een deel van het geld afhangt. Ik kan, als ik nu het BUMA-contract onderteken, en lid zijn van de BUMA en Creative Commons gebruiken. De grote beperking daarbij is dat de definitie van commercieel gebruik volgens de BUMA heel rigide is. Zou ik tekenen dan kan ik mijn muziek niet zelf aan de horeca aanbieden, de BUMA neemt deze exploitatie dan van mij over. Dat zou mij de kans ontnemen om met Horeca Nederland het Nieuwe Systeem te ontwikkelen.
Een eenvoudige rekensom biedt zich dan aan:
- Hoeveel brengt de airplay op radio en televisie mij jaarlijks op? (alleen BUMA-leden ontvangen deze vergoedingen – niet BUMA-leden spekken dus de kas!)
- Hoeveel gaat Horeca Nederland mij opleveren?
Niet BUMA-lid worden geeft bovendien meer vrijheid, want ik behoud mijn eigen rechten. Ik kan dus meer ‘dealen’ met mijn eigen muziek. Zondermeer iets wat in de toekomst veel vaker gaat spelen. Want wat te denken van de achtergrond muziek die in winkels gedraaid wordt? Hebben die geen behoefte aan een soortgelijk systeem wat los staat van de BUMA en dus goedkoper werkt? Zeker te weten!
Ik heb wat huiswerk mee naar huis genomen. Volgende keer: spijkers met koppen!
Wordt vervolgd…
Update: Ronald blogt mij.
Geef een reactie