Regelmatig ontvang ik emails van personen die veel liever open muziek in hun restaurant of winkel (MKB: midden- klein bedrijf) willen draaien dan dat ze veel geld aan de BUMA/SENA moet afdragen. Bovendien klagen ze over de vaagheid waarmee de BUMA/SENA hun werk doen. Het geld komt in 1 grote pot zonder dat iemand zich afvraagt wat die winkel nu specifiek voor muziek draait. Kortom: de natte-vinger-methode. Het zakenmodel van de BUMA/SENA. Het is niet meer van deze tijd, vind ik.
Kortom: ik wil daar een goeie oplossing voor zien te vinden. Natuurlijk ga ik dat niet allemaal zelf verzinnen, ik zal juist in samenwerking met juridische experts en MKB’ers deze oplossingen in kaart brengen. Oplossingen die voor componisten/musici EN voor MKB’ers werken. De komende tijd hoop ik een flink aantal van mijn contacten te kunnen aanspreken op deze nieuwe mogelijkheden. Ook mijn weblog, berichten en reacties daarop, zal een belangrijke bron van informatie worden over dit onderwerp.
Het is niet zo dat deze MKB’ers niets voor muziek willen uitgeven. Ze willen een transparant systeem: een systeem waarbij het geld rechtstreeks naar de juiste partijen gaat in plaats van dat het op een grote stapel bij de BUMA/SENA belandt.
Creative Commons en het Publieke Domein
De meest geschikte oplossing voor muziek in de horeca en winkels is muziek die niet onder een BUMA-contract valt. Dan kun je denken aan muziek die onder het Publieke Domein valt (geheel rechtenvrij) en muziek die wordt uitgebracht onder Creative Commons licenties.
Welke licentie?
Er zijn een aantal Creative Commons licenties die voor MKB’ers geschikt zijn:
- Muziek die onder een BY-licentie uitgegeven wordt
- Muziek die onder een BY-SA licentie uitgegeven wordt
- Muziek die onder een BY-ND licentie uitgegeven wordt
Dit komt er dus op neer dat alleen muziek die commercieel gebruikt mag worden hiervoor geschikt is. Dus alle Creative Commons licenties met het kenmerk NC (NC: Niet Commercieel) vallen af!
Je kunt erover discussiëren: ‘wat is commercieel gebruik en wat niet?’. Syb Groeneveld – die ik afgelopen vrijdag op zijn afscheidsfeest bij Kennisland/CC Nederland nog sprak – antwoordde resoluut: ‘muziek in restaurants IS commercieel gebruik’.
Wanneer de MKB branche gaat overstappen op Creative Commons muziek dan moeten we op safe spelen. De brache wil natuurlijk geen gelazer achteraf met de BUMA/SENA.
Nooit meer betalen aan de BUMA/SENA?
De insteek is inderdaad dat MKB’ers geen geld meer hoeven te betalen aan de BUMA/SENA. Het belachelijk is wel dat als je als MKB’er heel af en toe BUMA-muziek draait je gelijk het forse standaard tarief aan de BUMA/SENA mag betalen. Krankzinnig natuurlijk, want men zou moeten betalen voor wat men afneemt/draait. Normale economische wetten gelden bij de BUMA/SENA niet, dus dit maakt het extra lastig. Lees bijvoorbeeld het verhaal van een Spaanse kroeg die hierdoor in de problemen kwam.
De oplossing is dus: alleen maar Creative Commons en muziek uit het Publieke Domein draaien!
In de volgende delen wil ik uitleggen op welke manier de beloning voor musici zou kunnen gaan gelden. Ook wil ik ingaan op de vraag ‘hoe vind ik deze muziek?’ en andere aanvullende zakelijke aspecten. Met een beetje mazzel kunnen we wellicht ook een aantal praktijk cases gaan opzetten nav van de email-contacten die ik hierover heb lopen.
Geef een reactie