“Het zit tussen de oren”, constateert de arts.
Sommige mensen geloven echt dat hun leven stilstaat. Maar hoe kun je nu stilstaan in een leven dat nooit stilstaat? In een lijf dat nooit stilstaat? In een natuur die nooit stilstaat?
Je hoeft alleen maar mee te bewegen. Met de flow meegaan. En wil je een beetje opvallen dan zul je er af en toe tegenin moeten zwemmen. Maar ook dan heb je de beweging van het universum nodig.
De wereld is een samenkomst van energie. Van pieken en dalen, van plussen en minnen. En beweging is goed en slecht. Hard en zacht. Donker en licht. Lief en kwaad. Hoog en laag. Dood en levend.
Zelfs de doden zijn in beweging. Wegrotten is een proces. Het geeft voeding aan een vervolgproces. In beweging gezet door de cyclus van leven, dood, leven. Zoals energie. Zoals een trilling van een snaar. Als een grote levensgroove. Als in muziek. Eenmaal in beweging gezet om nooit meer te stoppen.
We bewegen. De aarde beweegt. Ons lijf beweegt. De natuur beweegt. En de beweegredenen ervan? Het zal voor altijd Het Grote Mysterie blijven. Het niet weten. Het niet duiden. Dat is geen stilstand. Dat heet bewegen.
Geschreven in het kader van ‘Kom met jouw blog in mijn boek‘ van Wim Albers.
Geef een reactie