(gastblog) Mahler en Magic Carpet Rides

Vorige week had ik het er nog over. Dat ik vroeger een periode steevast naar een rockcafé ging als ik op zaterdag uitging. Dat rockcafé was donker, met donkere figuren, met goede rockmuziek en een heel klein barretje en klein podiumpje achterin de hoek waar je kon dansen. Of headbangen. Ik leerde daar denk ik Led Zeppelin kennen. En Steppenwolf met Magic Carpet Ride. Van die psychelische muziek waarvan je helemaal in trance raakte tijdens het dansen. Daar had ik nimmer soft of hard drugs voor nodig. Er werd daar überhaupt niet gedeald; men kon volstaan met een pul bier en een goed gesprek en goede muziek.

In het danscafé verder het centrum in kon ik tot in de late uurtjes dansen op beatmuziek. Het enige nadeel was dat als je per ongeluk iemand aanstootte je een peuk in je nek verwachten kon. Of als je iets zei tegen de kerel die achter je stond te duwen kon je even later een vuistslag op je hoofd verwachten. Het was ook tevens de laatste keer dat ik daar ging dansen.

Als ik vertelde dat ik uitging bij het Kaatje, dat rockcafé, keek menig vriendin of kennis me met argusogen aan. Wenkbrauwen werden gefronst en er werd gestotterd. Hadden zij nooit verwacht, dat ik dáár uitging. Daar kwamen toch van die Hells Angels? Van die leren broeken, lange haren types met grote doodskopringen? Het werd meteen geassocieerd met ruw en grauw en … zo niet als ik. Hoe kon een jongedame met klassiek ballet achtergrond en brave uitstraling juist dáár gaan dansen en zich de hele nacht vermaken?

Het is dus blijkbaar de associaties die mensen met muziek hebben wat mij enorm fascineert. Dat de student op ballenmuziek danst en op zondag naar Mahler luistert. Of dat het gemiddelde inkomenshuishouden niet naar Mahler kán luisteren maar naar André Hazes. Of dat de geleerde absoluut geen Police platen in zijn bezit heeft maar liever Bach op zet. Laat staan van de Toppers. …

Misschien is muziekvoorkeur iets divers. Hoewel ik ontzettend genieten kan van Etta James op zondag, en als ik huishoudklusjes doe flinke rockmuziek draai, maar enorm in vervoering raak als ik folky Joshua Radin of Sonya Cotton hoor, en meedeins op Steppenwolf’s Magic Carpet Ride, denk ik dat muziek vooral bij je stemming past. En jij bent ook niet altijd ongeduldig, moe of uitgelaten. …

Een gastblog van mijn vriendin Karin.

Referenties

• Steppenwolf – Magic Carpet Ride (video)