Ik ben een niche.
Ik wil nog eens een reeks Nederlandstalige popnummers maken. Een paar mensen zitten daar al jaren op te wachten. Het zijn niet de eersten de besten.
Ik wil verschillende soorten muziek maken en veel afmaken in plaats van blijven hangen in stapels onafgemaakt werk.
Ik lever het liefst een paar maal per week muziek af. Minimaal 1 maal, maar als er meer komt, dan komt er meer.
Ik kies voor vrijheid, wil de muziek maken die ik wil horen.
Ik maak muziek voor de mensen die het mooi vinden. Ook al is dat slechts 1 op de tien nummers.
Ik maak muziek voor mijn overleden helden, mijn oude gitaarleraar Ferry Robers en mijn overleden vrienden.
Ik ben niet perfect en streef het niet na.
Ik hou van opdrachtwerk en heb er ervaring mee.
Ik geloof in een klein eigenwijs team van mensen die vertrouwen in elkaar hebben.
Ik geloof in een grote dosis onafhankelijkheid.
Ik snap muziek, ik snap geluid.
Ik moet mijn tijd niet teveel verspillen aan andere dingen dan muziek maken.
Een poos geleden mailde Bert Kommerij mij:
Wat ik al eerder zei, je moet het met je muziek doen.
Zoals ik het met de pen moet doen.
Meer hebben we namelijk niet.
Geef een reactie