De broer van mijn pa stuurde vanmorgen een mailtje.
Klik op de onderstaande link, als de internetpagina zich heeft geopend dan klik je op de witte pijl.
Die witte pijl bleek een afspeelknop voor een video te zijn. Wel bekend van alle cassette-recorders, CD-spelers etc. Maar voor sommigen is zo’n knop online ineens een onbekend ding.
Die afspeelknoppen voor video’s online staan in een balkje onderaan de player en ook over het beeld heen. Lekker dubbelop dus. YouTube heeft dat verzonnen en iedereen aapt ze nu na. Net schapen.
Webinterfaces zijn niet gestandaardiseerd. Dat komt doordat iedereen maar wat aanrommelt. Bedrijven gaan niet rond de tafel zitten om afspraken daarover te maken. Erg raar en dom. Vandaar dus ook de werkelijk ongelofelijke bak aan audio en video formats. En verschillen tussen browsers en mega uitwisselbaarheid problemen tussen Windows, OSX en Linux.
Vandaag een paar van mijn ideeën over goed weblog design.
De kop
Bovenaan een weblog zou een titel kunnen staan, met een foto en een kort onderschrift.
Geen knoppenbalk bovenaan
Veel weblogs hebben bovenaan een serie knoppen staan. Waarom bovenaan? Omdat men dan direct naar een andere pagina kan springen? Misschien logisch, maar met een weblog wil je dat je laatste bericht gelezen wordt, dus ik zou nog even wachten met het tonen van opties om weg te navigeren.
Sidebar
Aan de rechter en/of linkerkant staat meestal een sidebar; een kolom met allerlei informatie. Vaak staat daar een ratjetoe aan informatie. Ook bij mij.
De content, het echte leesvoer, daar gaat het om, de rest is navigatie. Dus lijkt het mij logisch om in de sidebar hooguit een advertentie of zo te plaatsen.
Hoeveel content tonen?
De meeste weblogs tonen een aantal berichten. Handig want je kunt doorlezen. Maar hoeveel berichten toon je dan? Vijf, tien, twintig?
Wat voor mij van belang lijkt is dat men altijd de pagina tot onderaan leest. Dus al toon je vijf berichten, vaste lezers zullen misschien het artikel bovenaan lezen als dat nieuw is maar daarna niets meer. Waarom dan niet 1 bericht tonen, met onderaan een link naar het volgende artikel? Dat lijkt mij eigenlijk wel zo logisch.
De Footer
Vrij weinig weblogs hebben een uitgebreide footer, voetbalk onderaan. Maar misschien is dat nog wel de meest belangrijke plek van een weblog. Naar mijn idee zou daar de belangrijkste navigatie informatie kunnen staan. Het einde van de pagina is het moment om de gebruiker iets voor de schotelen wat hij/zij nog meer kan gaan doen: links naar het archief, eventueel een zoek-functie (kom ik zo nog op), een label-lijstje tonen en meer van dat soort metagegevens.
Zoeken
Een zoekfunctie tref je op de meeste blogs aan. Maar waar gaat men naar zoeken? Is het niet belangrijker om een aantal labels te tonen zodat een gebruiker op zijn/haar favoriete onderwerpen kan ‘zoeken’?
Links intern, extern
Moderne browsers hebben tabs. Dus een link opnemen in een nieuwe tab is geen probleem voor gebruikers met een beetje kennis van hun browser. Ik vraag mij wel af hoe groot de groep is die dat snapt. Volgens mij snappen de meeste mensen nog niet eens dat ze de lettergrootte voor een weblog zelf in de browser kunnen aanpassen.
Je kunt via HTML bepalen of een link zich opent in een nieuw venster. Daar maak ik nooit gebruik van, ik vind dat de gebruiker dat zelf moet bepalen. Toch zullen veel gebruikers dit niet doen.
Eenvoud staat voorop
Volgens mij zijn de meeste weblogs veel te druk vormgegeven, veel te veel links, verwarrende navigatie etc. Waarom niet gewoon een mooie kop maken, 1 bericht tonen en onderaan in de footer de navigatie onderbrengen? Lijkt mij logisch en wel zo rustig voor de ogen.
Stel je het volgende eens voor: Nederland 1 op internet. Hoe zou die webpagina eruit zien denk je? Simpel: www.nederland1.nl, een website met een kader waarin een video speelt. Het enige wat je kunt doen is kijken. Navigatie, nul.
De meeste weblogs tonen teveel opties, teveel keuzes. Maar volgens mij is het de bedoeling dat de berichten gelezen worden en dan met name: het laatste bericht.
En even iets terzijde: sommige mensen komen niet verder dan het schrijven van 1 bericht. Volgens Seth Godin is dat zelfs nog een weblog waard.
Do the never! Vergeet alles wat je ooit zag. Of wat je ooit las.
Geef een reactie