Ik had ooit een moderne Gibson gitaar. *kuch* bijna 20 jaar geleden. Een Gibson M-III. Die heb ik veel gebruikt toen ik nog bij MAM speelde. Ik vond hem uiteindelijk te modern. Het ding ging weer in de verkoop.
Mijn liefde gaat uit naar oud. Een gitaar die slijtplekken heeft, waarvan het hout jarenlang heerlijk als in een goed huwelijk heeft geresoneerd. Met een dunne laklaag die in de loop van de jaren barsten is gaan vertonen. Helaas smeren ze er tegenwoordige te dikke lak op. Regel Raaphorst: in hout zit leven, dus niet dichtsmeren die handel!
Maar goeds, die gitaar in de video van hierboven, The Moog Guitar, is dus een moderne gitaar. Ziet er niet echt heel mooi uit, teveel knoppen en kan een modern kunstje: de noten of heel lang laten doorklinken (sustain) of afknijpen (muten). Maar dat doet de gitaar op een electro-mechanische manier als ik het goed heb. Dus niet nep, maar echt. En na het zien van de video raak ik wel in een jubelstemming. Ik hoor een organisch en complex geluid. Een gitaar waarmee je hele droge funk (muted) kunt spelen. Of de traan over het schilderij kunt laten lopen in de sustain-stand. Geen viool meer nodig. Excuse me, while I kiss the sky. Zoiets ja.
Er kleeft wel een groot nadeel aan die gitaar: het prijskaartje! $6500 lees ik op Wired. Van dat geld kan ik ook een oude Mercedes, een oude Strat en een oude Vox versterker kopen. Ok, dan sustainen de noten maar even niet tot in het hiernamaals, maar soul heb je dan wel! Maar dat terzijde.
Bedankt Kruithoph voor de tip!
Geef een reactie