Bij Punkmedia lees ik dat het belangrijk is om je niche te kiezen: ‘Kies je niche, blog je gek en neem jezelf niet te serieus‘.
Kortom: je moet je niche WEL serieus nemen maar jezelf NIET.
QUE?!?!
Fuck it man! Ik plas op niches.
Fuck niches!
Abonneer je op mijn berichten
Bepaal zelf de frequentie waarin je mijn artikelen wilt ontvangen (direct, dagelijks of eens per week). De link om dit in te stellen vind je in de bevestigingsmail.
Reacties
11 reacties op “Fuck niches!”
Dat is pas duidelijke taal! Geniet van u blog zonder niche! ;-)
goed om te horen! cheers!
Ik denk dat de goede man twee dingen door elkaar haalt. Niche kiezen betekent juist dat je jezelf serieus neemt en heel gericht met 1 ding naar buiten gaat (zoals Erno Hannink en Laura Babelowski).
Vervolgens omschrijft hij hoe hij zelf aan opdrachten komt en die haalt hij dus binnen doordat mensen hem volgen, aardig vinden, goed vinden, interessant vinden om de (1001) dingen die hij roept, doet, schrijft, laat zien. Hij haalt juist opdrachten binnen doorDAT hij authentiek blijft. Het voelt waarschijnlijk onzekerder omdat je minder kunt sturen. Het is minder “traditioneel zakelijk”. Het is geen salestechniek, geen abonnementjes verkopen. Maar het klopt wel meer met wat hij kan/wie hij is. Is mijn bescheiden mening.Als ik via een blog iemand goed leer kennen schept dat een band. En als zo’n iemand ook nog iets doet waar ik ook iets mee kan, kan daar werk uit rollen. Daarom is diversiteit vaak beter, omdat je dan een vollediger beeld krijgt van wie die persoon is en wat hij/zij kan.
Op Twitter zie je die diversiteit heel goed. Daarin mixt iedereen werk en privé. Totdat men gaat beweren dat je daar ook aan je niche moet denken…
Heden ten dage ben je al snel een manusje-van-alles. Het laat zich beter opsommen als lijst dan dat je in 1 zin uitlegt wat je doet. Net zoals met de netwerken waarop we actief zijn. Vroeger stond daar alleen je site, tegenwoordig is dat een lange lijst met een opsomming van sociale netwerken. Een typisch geval van eneration slash: ik doe dit / dat / dat ook / en ook nog dit / en dat ook / en ook dit nog / etc.
In 2006 vroeg Ben Hammersley aan een volle zaal tijdens Picnic, Amsterdam, wie zijn bezigheden vandaag de dag al 5 jaar geleden had kunnen voorspellen. Weinig handen gingen de lucht in. Toen vroeg ‘ie wie aan zijn ouders kon uitleggen waar ‘ie mee bezig was. Opnieuw gingen weinig handen de lucht in. Okay, het was een behoorlijk internetminded publiek, maar de boodschap vond ik raak. De wereld verandert sneller dan ooit tevoren. Je eigen businessmodel moeten verzinnen? Vroeger was dat niet aan de orde. “wat is het businessmodel?” is de vraag die ze iedereen stellen. Hoe vaak krijgt Twitter die vraag? En is het antwoord te geven? Nee. Het is complex.
Twitter is heel populair maar heeft geen businessmodel. Dat is nogal wat. Dat terzijde.
De wereld is complexer en meer divers geworden. Het kiezen van een niche kan, maar is in mij geval een kwelling vanwege de beperking. Ik weet namelijk niet precies wat ik over een paar maanden doe. De enige niche waar ik mij goed bij voel: ik heb wat te vertellen. Het moet eruit. Hardop nadenken. Uiten. Zoeken. Fouten maken. Omdat het goed voelt. Leuk is.
”Ik plas op niches” LOL je hebt iets met onderbroeken of zo iets.
Maar jouw niche is anders dan zijn niche, waarschijnlijk heeft hij minder ruimte nodig om zijn creativiteit te tonen, of gewoon minder creativiteit :-) het verschil is wel dat als iemand voor het eerst op zijn blog of site komt gelijk weet en ziet wat hij doet en hier is dat niet echt direct duidelijk wat je te bieden hebt of moest ik bij de melodiefabriek.nl zijn. Nee! Het verschil is dat jij je zelf al langer niet meer serieus neemt en Punkmedia daar nog een beetje moeite mee heeft om dat los te laten…. ;-)
Ik heb hier de ruimte op dat wat ooit leeg en wit was scheppend vol te maken. Ik voel me daartoe geroepen. Wie weet waar ik terecht ga komen op die manier. Dat is bloggen voor mij dus, een lege witte pagina die ik kan vullen.
Dan ben je een van de weinige mensen die geen raamwerk nodige hebben om naar buiten te kijken ;-)
Klopt wel. Ik kan echt mijn eigen gang gaan en heb weinig afbakening nodig. Hoewel dat soms, bv voor producties in samenwerking, ook wel weer lekker is. Maar goeds, dit is m’n blog en da’s toch een eigen knutselhoek.
@Madbello: scherp!
@Raaphorst: een soort ‘hoofdonderwerp’ is prima. tegelijkertijd wil ik die hokjes niet meer.
en schrijven over één bepaald onderwerp, elke keer maar weer, is voor een lezer doodsaai. niet doen dus!ja en in de loop van de jaren zijn er wel een paar thema’s die steeds terugkeren. wat dat betreft, creative commons en vrijheid bijvoorbeeld, ben ik ook behoorlijk honkvast.
Je bent je eigen niche :)
Geef een reactie