Zelfs als je slaapt dan nog gaan je hersenen door. Daar is het altijd feest, met de lichten aan. Ze doen gewoon alsof je niet slaapt en jij hebt het zelf niet eens door. Totdat je wakker wordt. Ach, het was maar een droom.
Kennen onze hersenen eigenlijk wel rust? Zonder hersenactiviteit ben je officieel toch dood?
Onze hersens houden blijkbaar niet van stilte. Ga je een paar dagen op een berg zitten, juist dan gaan je hersens met je aan de haal. Ga je dingen horen, zien en ruiken die er niet zijn.
Is met oorsuizen oftewel tinnitus (zie Wikipedia – Tinnitus) misschien niet precies hetzelfde aan de hand? De hersenen denken dat er geluid klinkt, maar er klinkt helemaal geen geluid. Juist bij stilte vullen de hersenen het ontbrekende geluid aan met geluid. Net zoals onze hersensen ons met de ogen dicht voorzien van beelden. We worden gefopt door onze eigen hersenen.
While the brain tends to ignore sounds that contain no useful information, conversely, the brain promotes and prioritizes the perception of sounds that are meaningful.
Zegt audioloog Dr. Glynnis Tidball die verbonden is aan de Tinnitus Clinic van het St. Paul’s ziekenhuis in Vancouver. Radiomaker Paolo Pietropaolo werd er behandeld voor zijn tinnitus. Als radiomaker luistert hij de hele dag heel intensief. Ook al klonk er niets, toch hoorde Paolo de piep in zijn oren. Altijd en overal. Het hield hem ’s nachts zelfs uit zijn slaap. Waren zijn hersens nu met hem aan de haal gegaan en maakten ze van niets iets? Vonden ze dat meaningful? Luister naar zijn verhaal:
Geef een reactie