Arrogant

(mijn bijdrage aan de Write On Thursday, de #WOT)

Arrogant * als je jezelf heel goed vindt en als je op anderen neerkijkt

Ja, ik vind mijzelf soms heel goed. En ja ik kijk soms op anderen neer. Ik vind vaak dat andere mensen dom doen, grove fouten maken, een beetje lopen aan te kloten, zich zonder passie in het leven begeven en er een grote teringzooi voor mij en anderen van maken.

Ik weet ook veel dingen op te noemen waar ik niet goed in ben. Dat mag ook iedereen weten. Ik benoem ze vaak op mijn blog. Een van de dingen waar ik bijvoorbeeld echt niet goed in ben is taal. Ik probeer het wel omdat internet die uitgelezen gelegenheid biedt, maar het kost mij heel veel moeite. Neemt niet weg dat ik het te gek vind, en het daarom dus doe. Ik geloof er niet in dat je je moet neerleggen bij de dingen waarmee je moeite hebt als je er veel genot aan beleeft. Dan maar lachend aankloten. Denk je dat ik de eerste 2 jaar nadat ik een gitaar had gekocht kon spelen? Dat klonk voor geen meter. Ik wist nauwelijks wat de voor- of achterkant was!

In mij zit een graadmetertje dat meestal gelijk heeft. Inderdaad ja, een arrogant graadmetertje is het. Eentje die oog en oor heeft voor detail. Die weet wanneer iets wel of niet goed is, of ik het nu gemaakt heb of een ander. Die veeleisend en soms ook best een beetje vermoeiend is. Een volhouder die doorgaat daar waar een gemiddeld persoon allang is afgehaakt bij gebrek aan geduld en doorzettingsvermogen. Dat graadmetertje maakt mij tot een gedreven en veelzijdig mens die meestal streeft naar beter in de hoop ooit echt onwaarschijnlijk goed te worden. En wanneer het zover is zal ik het eerlijk moeten bekennen. Die arrogantie moet je dan maar op de koop toe nemen.