Een oud collega sprak me een poos geleden in de kroeg aan: “jij verdient toch je geld via je weblog?”
Aan Bert Kommerij vertelde ik het voorval. “maar dat is toch ook zo Marco?”
Ik bel nooit mensen op om te vragen of ze werk voor me hebben. Ik verstuur geen folders of brieven naar prospect. Ik adverteer niet. En sinds een jaar of 2 mail ik ook mijn adressenbestand niet meer.
Ik doe slechts 1 ding: ik laat horen en zien wat ik maak. Hier op dit weblog, op Flickr, op Twitter en nog wat andere plekken online. Ik sluit me niet aan bij netwerken waar ik geen goed gevoel bij heb. Ik heb geen Hyves en MySpace profiel. Ik vertrouw op mijn gevoel en neem alle wijze lessen van de internet goeroes met enorme dikke korrels zout ter oren. Nogmaals: ik ga op mijn gevoel af.
Bloggen voelt goed. Al jaren. Als ik de behoefte voel om iets te maken, dan maak ik het. Soms wil ik alleen schrijven. Iets kwijt. Soms spreek ik er in het openbaar over. Geef ik een lezing of een gastcollege. Er valt zoveel over te vertellen.
Muziek is mijn grote liefde. Ik leef van en voor de muziek. En muziek moet gehoord worden. Vandaar dit weblog.
Geef een reactie