Vandaag op een zeer specialistisch internationaal geluidsforum vol experts liet iemand weten: “In dat geval ben ik doof. Kan iemand anders dit horen?” Hij reageerde op mijn oproep dat ik iets vreemd hoorde bij een bepaalde instelling van mijn muzieksoftwareprogramma. De persoon zelf hoorde het niet. Niet op zijn laptop en niet op zijn dure monitors. Welnu, ik hoorde het wel, zelfs op de beroerde laptopspeakers van mijn MacBook Pro! Overduidelijk!
Later heb ik het desbetreffende geluidsvoorbeeld op Dropbox gezet. Je hoort 4 maten waarvan de compressie van de 1e twee maten anders klinkt dan van de laatste 2 maten. Dat zou niet moeten maar toch is het zo.
Je zou denken dat elke zichzelf respecterende geluidsexpert het kan horen. Mooi niet dus. Raar dat dezelfde figuren vaak hele discussies hebben over geluidssoftware. Discussies die zich altijd concentreren rond de hamvraag: wat klinkt beter? Echt zweren bij het een of ander. Terwijl ze juist verschillen helemaal niet goed kunnen horen. Een weinig kritisch gehoor hebben.
Vaak wordt er in die discussies andere experts aangehaald. Of bekende websites, of een bekend figuur die kan beamen dat de software toch echt “onwaarschijnlijk te gek klinkt”. Vaak ook met grafieken om aan te tonen wat de software precies met het geluid doet.
Het valt me ook telkens op dat tijdens een discussie, als ik aanbied om een luistertest te doen, men dat vaak zinloos vindt. Ik snap wel waarom: men is bang door het ijs te zakken. Raar, want het kan je enorm veel geld besparen als je niet als een dombo van alles en nog wat koopt zonder te snappen wat je nu precies koopt. Dan ben je eigenlijk een leek. En dat is het laatste wat ik wil zijn. Ik wil een specialist zijn en precies weten wat ik doe en hoe mijn spullen werken. Maximale controle. Niet oppervlakkig maar wat aanklooien.
Ik geloof niets zonder het zelf gehoord te hebben. En gelukkig gaat dat mij nog uitstekend af. Ondanks dat ik gisteren de 49 jaar aantikte. Wat een geluk! Want heel diep luisteren, I LOVE it!
Geef een reactie