Nog even een aanvulling op mijn blogpost over de slappe sukkel. Je kunt je geen sukkel voelen. Je kunt je geen slechte huismoeder voelen. Je kunt jezelf ook niet dom voelen.
Dat gaat gewoon niet. Dat zijn geen gevoelens dat noemen we namelijk verstand. Die gedachten zijn het gevolg van denken, niet van voelen.
Je kunt DENKEN dat je een sukkel bent. Je kunt DENKEN dat je een slechte huismoeder bent. Je kunt DENKEN dat je dom bent. Gevoel komt neer op angst, verdriet, pijn enz. Misschien voelt iemand die denkt een sukkel te zijn verdriet, of voelt zich juist boos. Maar het het stempeltje sukkel is een gedachte, geen gevoel.
Ik weet dat onze taal zo aan het vervlakken is dat we zelfs de woorden denken en voelen niet meer uit elkaar kunnen halen, maar is dat niet linke soep? Wat mij betreft wel.
Denk na.
Geef een reactie