De kracht van een blog is voor mij dat ik mijn gedachten kan vastleggen en kan ordenen. Door telkens iets aan mijn blog toe te voegen en links te slaan tussen mijn gedachten ontstaat er een steeds groter wordend gedachten-web. Het aardige daarbij is ook nog eens, voor zowel mijzelf als voor de bezoeker, dat je vanuit elke blogpost kunt beginnen te navigeren. Er is geen begin en eind omdat een blog niet lineair is. Wel qua publicatiedatum maar niet qua inhoud. Dankzij de interne links en tags kun je als lezer telkens je route door mijn gedachten-web veranderen. En je kunt door een externe-link er ook weer uitstappen.
Eigenlijk lijkt het blog als systeem een beetje op een kaartenbak zoals het Zettelkasten systeem (zie Wikipedia). Alleen kan een blog iets wat je met een kaartenbak niet kunt: je kunt naar buiten toe linken, naar externe websites. Zodoende zit de hele wereld aan elkaar gelinkt. En alle vormen van media kunnen in een blog gebruikt worden, iets wat met een kaartenbak niet gaat lukken.
Nu stuitte ik van het weekend pas op die term Zettelkasten omdat ik sinds een paar dagen de tool Obsidian gebruik (obsidian.md) voor het vastleggen van notities. Het is zeer geschikt voor de methode van Zettelkasten. Roel Groeneveld heeft er daar goede blogpost over geschreven.
Een van de punten die Roel in zijn blogpost opsomt als één van de 12 basisprincipes van Zettelkasten bood mij een nieuw inzicht:
Never delete: Don’t delete old notes. Instead, link to new notes that explain what’s wrong with the old ones. In that way, your Zettelkasten will reflect how your thinking has evolved over time, which will prevent hindsight bias. Moreover, if you don’t delete, you might revisit old ideas that may turn out to be correct after all.
roel.io
Mijn gedachten veranderen, mijn leven verandert, ik ontwikkel een nieuwe kijk op dingen en hierdoor voelen oudere blogposts soms niet meer helemaal als van mij. Wat doet het met mijn integriteit als ik het laat staan? Weghalen lijkt logisch, alleen sloop ik dan iets uit mijn gedachten-web dat toch ook bij mij hoort, het is een stuk geschiedenis dat van mij is. Het idee “never delete” vind ik sterk. En een blog leent zich er eigenlijk ook prima voor want je kunt teksten doorhalen en er een UPDATE achter typen. Of je noteert onderaan de post welke updates je doorgevoerd hebt. Overigens slaat WordPress, de blogsoftware die ik sinds 2005 gebruik, alle revisies van een post op, dus voor jou als blogger is het eenvoudig om de geschiedenis van een stuk te achterhalen. Toch denk ik dat bij grote wijzigingen het ook goed is om de lezer hiervan op de hoogte te stellen middels het opnemen van een UPDATE-onderdeel in de blogpost.
Bij echt grote wijzigingen kun je natuurlijk ook een nieuwe blogpost schrijven en in de oude blogpost bovenaan het stuk een link opnemen naar die nieuwe blogpost. En verwijs in je nieuwe blogpost ook naar de oude blogpost zodat alles goed aan elkaar gelinkt is.
Om een lang verhaal kort te maken: de sleutel is dat je op je blog verbindingen legt tussen je gedachten, ook als deze veranderen. Het gedachten-web moet immers groeien in plaats van krimpen.
Geef een reactie