Ja, Burt Bacharach zocht het sentiment op. En ja, het was een romanticus. En inderdaad, hij was niet zuinig met de violen. Maar waar ik Burt nooit op heb kunnen betrappen is voorspelbaarheid. Zijn melodievoering en oor voor vernuftige harmonie waren daarnaast van het allerhoogste niveau. Burt Bacharach stond aan de absolute top als het om componeren ging. Op 8 februari 2023 overleed hij thuis in Los Angeles op 94-jarige leeftijd.
Bacharach, het is een naam die met Bach begint…
Zijn maatje Hal David, overleed zo’n 10 jaar geleden, in 2012. Samen schreven zij tientallen hits. Burt componeerde de muziek en Hal schreef de tekst. Hoewel Burt heel af en toe met een titel of een regel kwam aanzetten. Zo is de zin “Raindrops are falling on my head” van hem afkomstig.
Het duo werkte regelmatig samen met Dionne Warwick. Zij was in staat om de onwijs complexe melodieën van Burt toch soepel te laten klinken (artistiek en toch gezellig). Want daarin schuilt het geheim van Bacharach: het klinkt simpel maar zit verduiveld complex in elkaar.
Neem bijvoorbeeld dit suikerzoete lied over vriendschap, That’s What Friends Are For:
De eerste paar noten van Stevie Wonder op de mondharmonica zijn gelijk een schot in de roos. Dit is wat je een melodie noemt. De stemmen van Elton John, Gladys Knight en Stevie Wonder maken het af. Let ook even op hoe enorm goed Elton John hier zingt.
Burt gebruikte altijd verrijkte akkoorden zoals men in de jazz ook placht te doen. Ze zijn rijker van kleur. Zelf zei ‘ie er dit over in het boek Songwriters On Songwriting:
I never feel comfortable with, like, a straight triad. A straight C major chord or F major I’m always looking to make it something more. To expand it. Though I have found that [a straight triad] does work in D major [Laughs) When you get in D major, a pure chord works a little bit better. But the bot tom line is, whatever chord I choose, it’s still governed by what I hear in my head and what that melody is dictating. Sometimes you add a major second to a chord, and it doesn’t work. Maybe it doesn’t work because the melody is crying out to be in a pure chord or triad.
Dat Paul McCartney en Brian Wilson met hem wegliepen, logisch natuurlijk. Maar ook iemand als Frank Zappa herkende het muzikale direct in Burt (citaat uit het boek Songwriters on Songwriting):
“I really enjoyed the compositions of Bacharach & David,” Zappa said.
“I thought they were so good because prior to that time there had been little of bitonal or polytonal harmonic implication in American pop music, and we are to thank them for providing that through those early Dionne Warwick recordings.”
Burt was een muzikaal vernieuwer. Met gemak stopte hij complexe harmonie en maatwisselingen in een lied zoals je bijvoorbeeld goed in I Say a Little Prayer kunt horen. Hoor hoe hij in het refrein de vierkwartsmaat om en om met een driekwartsmaat laat afwisselen. Waarom zou je zoiets doen? Welnu, om de voorspelbaarheid te doorbreken.
Maar ik kan dit artikel niet schrijven zonder het geweldig A House Is Not a Home genoemd te hebben. De melodie van dit nummer is zo onwaarschijnlijk prachtig, het zorgt direct voor tranen. En het is ongelofelijk interessant hoe Burt mij als luisteraar de hele tijd verwent met omwentelingen in de melodievoering. Hij is nergens voorspelbaar.
Het nieuws van zijn overlijden dat gisteravond naar buiten kwam, bracht naar voren dat hij ook fans had uit de minder voor de hand liggende hoek.
Zo liet Noel Gallagher op Twitter weten:
RIP Maestro. It was a pleasure to have known you.
En Kinks gitarist Dave Davies Twitterde:
Very sad day, probably one of the most influential songwriters of our time. He was a great inspiration. Rest in peace Burt Bacharach.
En daarom, tot slot, een paar covers van bands die je niet zo snel zou associëren met Burt Bacharach, zoals:
In de hoop dat jij ook voor zijn muziek zult vallen.
Geef een reactie