Het begon met het artikel van The Atlantic We Finally Have Proof That the Internet Is Worse en toen kwam er twee dagen later het artikel Why the Internet Isn’t Fun Anymore van The New Yorker overheen.
In large part, this is because a handful of giant social networks have taken over the open space of the Internet, centralizing and homogenizing our experiences through their own opaque and shifting content-sorting systems. When those platforms decay, as Twitter has under Elon Musk, there is no other comparable platform in the ecosystem to replace them. A few alternative sites, including Bluesky and Discord, have sought to absorb disaffected Twitter users. But like sproutlings on the rain-forest floor, blocked by the canopy, online spaces that offer fresh experiences lack much room to grow.
Ik begrijp dat nou nooit, waarom zou je als mens altijd alleen maar daar willen zijn waar de massa te vinden is? Voor de aandacht en de likes?
Het is aandacht vanwege de aandacht en niet vanwege de kwaliteit. Zoals het sinds Kim Kardashian heel normaal is om bekend te zijn vanwege het bekend zijn. YouTube staat bol van de misinformatie ondanks, of misschien wel juist dankzij, de vele subscribers.
Heel veel mensen zijn handig in het manipuleren van mensen. Ze kennen weinig tot geen moraal en beschikken over voldoende narcistische eigenschappen om zo onbeperkt hun gang te kunnen gaan online. Ook als blogger kun je bijvoorbeeld Google Search via SEO, Search Engine Optimalisation, naar je hand zetten. En daar baalt Google zelf gigantisch van omdat Google Search niet met die gedachte is gemaakt. Het gaat er Google om dat goede zoekresultaten gevonden worden en niet dat die resultaten bestaan uit door een SEO-experts gemanipuleerde content.
Veel bloggers zijn daar verantwoordelijk voor. In plaatst dat het in mijn ogen moet gaan over het bloggen zelf, gaat het bij heel veel bloggers over hoe je op een handige manier hoog in de zoekresultaten van Google Search kunt komen.
Je ziet het in elk vakgebied. Podcasting, muziek, altijd maar weer datzelfde gezever over hoe je succesvol kunt worden. Ik wordt er kotsmisselijk van omdat de dingen die ik goed vind niet voortkomen uit manipulatie maar uit mensen die echt iets moois maken. Mensen die prachtige producties maken die heel veel tijd en aandacht kosten. Niet omdat men handig is in het manipuleren van algoritmes.
Misschien ligt een combinatie voor de hand? Dat je én een vakspecialist bent én dat je de de socials weet te manipuleren? Nee, daar ben ik ook fel op tegen. Het ontdekken van kwaliteit moet niet het gevolg zijn van manipulatie. En ik geloof niet dat de grote social mediabedrijven blij zijn met die manipulatie want het heeft immers massale desinformatie tot gevolg en kost hun uiteindelijk ook geld omdat de klanten weghollen.
Door een fout algoritme kon alt-right op YouTube heel groot worden. Luister bijvoorbeeld naar de geweldige podcast Rabbit Hole:
En door de grote dataverzamelingen van het Britse adviesbureau Cambridge Analytica, dat met name voor politieke advertenties gebruikt werd, werden de verkiezingen beïnvloed. Waar Trump in 2016 flink van geprofiteerd heeft. En het heeft grote impact gehad op de Brexit. Doordat Facebook dit mogelijk heeft gemaakt, heb ik jaren geleden alles van die firma aan de kant gezet. Dat men Zuckerberg niet direct bij het grof vuil gezet heeft, verbaast me nog altijd.
Social media is ook vandaag de dag nog vrij eenvoudig in te zetten voor wie aandacht zoekt. Instagram staat vol met lui die slecht één ding kunnen: laten zien dat ze een mooi figuur hebben. Waarbij ik dan direct aan wijlen Serge Gainsbourg moet denken:
Ugliness is in a way superior to beauty because it lasts.
Influencers worden ingehuurd voor grof geld omdat ze de algoritmes te slim af zijn. Het is het enige wat ze kunnen, verder leven ze een hol bestaan. Want wat ze tonen is een schijnwerkelijkheid. Vaak resulteert het in burn-outs en depressies omdat zoveel onechtheid gekmakend is.
Gelukkig is er ook nog een heel andere wereld. Een wereld waarin niet de aandacht voorop staat maar de kwaliteit van het gebodene. Waar mensen lang werken aan iets moois. Door de gigantische meuk raakt het kleine van kwaliteit in de verdrukking. Er is minder aandacht voor, maar het is er nog wel en zal ook nooit verdwijnen omdat er genoeg mensen zijn die wel oog voor kwaliteit hebben.
That old version of the Internet is still there, but it’s been eclipsed by the modes of engagement that the social networks have incentivized.
Geef een reactie