Onderstaande is een edit. Ik kon me niet langer vinden in de inhoud van het oorspronkelijke stuk.
Ik verdien vandaag de dag mijn boterhammen met het editen van podcasts. Techniek zie ik als gelijkwaardig aan de inhoud. Het medium en de techniek zijn van grote invloed op de inhoud. Een verhaal op papier is anders dan een verhaal in audio of met beeld erbij. Alle typen media hebben zodoende voor- en nadelen die van invloed op storytelling zijn.
Podcasting is een zeer technisch vak. Wie een podcast op een vernuftige manier kan editen kan het verhaal naar een hoger niveau tillen. Het zit hem in het beheersen van software waarmee je de stemmen, muziek en het sounddesign op een slimme manier kunt laten samenvallen. Dat samenspel komt aan op timing, net zoals dat bij muziek het geval is, alleen is hier het ritme, het ritme van de taal.
Het is een prachtig en jong vak. Hoewel je een brug kunt slaan met de radiodocumentaires van weleer, podcasting is een jong medium en biedt dus nieuwe mogelijkheden. Deze mogelijkheden worden grotendeels bepaald door ontwikkelingen op het gebied van audio software. Hierdoor ben ik in staat om dingen met geluid te doen die voorheen niet mogelijk waren.
Een editing is voor mij geslaagd als de luisteraar niets in de gaten heeft. Editing is als het goed is subtiel. Het staat in dienst van het verhaal dat als het goed is iets doet met de luisteraar.
Middels editing kun je de dingen optimaal laten klinken. Zodat de stemmen duidelijk, verstaanbaar en met elkaar in balans zijn. En waardoor muziek en sounddesign voor meer gevoel kunnen zorgen. Maar je kunt een flutverhaal inhoudelijk er niet sterker mee maken.
Daarom moet het ook inhoudelijk deugen wat mij betreft. Of beter, laat ik het woordgebruik van Marc van Ranst lenen: ik geef werkelijk geen flying fuck om podcasts zonder inhoud.
Geef een reactie