Al eens eerder blogde ik over onze onsterfelijkheid online. Met daarin het verhaal van de vrouw die jaren naar de dood van haar zoon nog een brief van hem ontving. Ik moest weer aan haar verhaal denken omdat Karin over IkRIP begon.
Bloggers hoeven online niet dood te gaan. Het aantal personen die je IRL in je leven ontmoet zijn er sowieso minder dan het aantal lezers. En voor wie blogt de blogger? Maak je eigen daarom als blogger onsterfelijk! Doe het voor je lezers!
Hoe? Simpel, een paar ideeën:
- elke maand blog je tenminste 1 blogpost voor na je dood, ga er gemakshalve maar vanuit dat je niet ouder wordt dan 95, en schedule die post in
- (vervolgens moet je niet al te snel het loodje gaan leggen want anders zadel je je publiek nog steeds met een leegte op!)
- aan WordPress zou natuurlijk ook door een slimme vogel (ik heb geen tijd) de functionaliteit toegevoegd kunnen worden dat als er een .rip bestand wordt aangetroffen in de siteroot alle posten die op de status ‘afterdeath’ staan per vastgestelde tijdseenheid gepubliceerd zullen worden
- de dooier blogger kan ook tijdens zijn leven nog een ghostwriter aanwijzen mochten de blogposten ooit opraken
Zomaar wat ideeën om je lezers straks niet teleur te stellen door er ineens tussenuit te knijpen.
Was getekend,
Een blogger. Slechts wat tekst op het scherm. Zuiver virtueel. Onaantastbaar.
Geef een reactie