‘It has become voluntary to pay for music’
Een uitspraak van dik 3 jaar geleden die ik vandaag weer tegenkwam.
De nieuwe economie baseert haar waarde achteraf. Eerst iets gratis weggeven en dan (misschien) iets terugontvangen. Omdat het de moeite waard was. Omdat het echt iets te betekenen heeft. Omdat het echt verschil maakte. Omdat het raakte.
Dat wil ik met mijn muziek, met mijn blog, met alles. Dat is mijn creatieve uitdaging. Mijn creatieve emotie. En mijn eigen creatieve economie.
Bepaal zelf de frequentie waarin je mijn artikelen wilt ontvangen (direct, dagelijks of eens per week). De link om dit in te stellen vind je in de bevestigingsmail.
Ah, die nieuwe economie (die allang niet zo nieuw meer is (het was ook een uitspraak van drie jaar terug)).
Het blijft een prachtbeginsel: Laat eerst zien wat je waard bent. Wellicht dat het zo goed is, dat het anderen motiveert om je later te betalen voor aangeboden diensten.
Dat legt een flinke last op je schouders, maar het voedt ook de creativiteit. En het allermooiste is: Geld is pas in 2e instantie belangrijk; het is niet meer de drijfveer waar alles om draait. Waarde aan de ander leveren, is de echte missie.
@Stan: ja, klopt, we zitten er al veel langer in dan de meeste mensen zich bewust van zijn. Niet afrekenen op hoeveelheid werk, maar afrekenen op resultaat. Die opslag zal komende jaren nog verder doorzetten. Ik vind het te gek. Past helemaal bij creativiteit.
I just released my newest collection of songs and images, “Butterflies of North Texas”.
I never even thought of trying to sell it–
I believe in sharing it.
I am not sure that my belief is an economic model, but I am sure it brings me great joy when people like to listen and use my work. When I can search google video and find 500+ uses of my songs in peoples’ ordinary day to day viral videos, or a use in a podcast or a documentary, I am happy beyond words.
I am lucky to have a day job I love. I am grateful I can make music to share, and that people listen.
@gurdonark: in my opinion you are one of the best examples as a person of sharing.
I am downloading your new music right now. Thanks!
Aan de ene kant geloof ik in het principe, maar je hebt er wel een lange adem voor nodig. Uiteindelijk moet je vandaag ook gewoon brood op de plank hebben. Maar als je die lange adem hebt zal de investering zich toch een keer uitbetalen.
@Jooper: da’s waar. Helemaal van giften leven is lastig, hoewel Wikipedia en vele anderen dit toch lukt. Wikipedia is groter dan Britannica. Dit principe geldt ook voor heel veel open source software. Maar voor muziek en video en blogs is het inderdaad een kwestie van jarenlang opbouwen.
Toch moet de drempel geld goed afgewogen worden. Ik zet alles gratis online en dat is een bewuste keuze heeft mij verder gebracht. Maar met donaties heb ik misschien alles bij elkaar hooguit 200 euro verdiend in de afgelopen jaren. Nu doe ik daar ook niet zo heel veel mee, maar toch. Een keertje een spreekbeurt ergens geven betaalt beter. Dus het is zeker en-en voor mij.
Ik vraag me af of de idee van een gun- of gifteneconomie niet al bestaat in de 19e eeuw, maar dan natuurlijk niet in de hier geschetste toepassing van het web 2.0 ! Ik denk meer bepaald aan een variante van het communisme met Kropotkin als vertegenwoordiger. (http://nl.wikipedia.org/wiki/Anarchocommunisme).
Ruilhandel is veel ouder dan geld. En geld dan in de zin van: papier dat een bepaalde waarde vertegenwoordigt. Heden ten dage: papier dat een variabele/speculatieve waarde vertegenwoordigt.
Geef een reactie