Samen met Robert Daverschot begeleidde ik gisteren het Ronde Tafel gesprek MUSIC2.0. Met Horeca Nederland, CDEF/Mindz en de heren van Simuze en Boomr hebben we een aantal uren gesproken over nieuwe mogelijkheden voor het gebruik van Creative Commons muziek in de horeca. De horeca is niet blij met de BUMA en is zeer geinteresseerd om te zoeken naar alternatieven.
Eerstens: de BUMA rommelt met cijfers
Ronald van den Hoff, directeur CDEF holding, heeft door zijn financiele adviseur Peter Mulder een analyse laten doen op basis van de jaarcijfers van de Buma 2006.
De feiten:
- De omzet bij BUMA bedraagt 120 miljoen en is 6% gestegen in het afgelopen jaar.
- Daarvan is de komt 15 miljoen uit de horeca en is tevens 6% gestegen in het afgelopen jaar.
Het uiteindelijk resultaat is 2,6 miljoen negatief (2005 = 3,0 mijoen negatief)!
Het negatieve resultaat wordt niet op het eigen vermogen in mindering gebracht maar op de nog uit te verdelen auteursrechten! Dit lijkt een soort ‘reservepot’ met daarin 136 miljoen. Dit is dus een reservepot die ca. 60% uitmaakt van het balanstotaal.
De BUMA wacht een jaar of meer met uitbetalen van een onverdeelde pot. Salarissen binnen de BUMA zijn dan ook exorbitant hoog. Het geld blijft binnen de BUMA zonder dat er concrete dingen mee gedaan worden. Er wordt door de horeca een bijdrage geleverd maar niemand weet waar het afgedragen geld blijft en of het wel terecht komt waar het voor bedoeld is. Het MKB heeft totaal geen invloed op het gehele proces en de hoge kostenpost die drukt op de bedrijfskosten.
Kortom: BUMA maakt meer kosten dan ze kan afdekken op basis van de inkomsten. Maar aangezien er een vertraagde betalingsmethode gehanteerd wordt, 1 jaar of meer, leveren de beleggingen behoorlijk veel geld op. Met dit bedrag, geheel gefinancierd door royalty’s van artiesten, kan het verlies afgedekt worden. En op deze manier zitten ze dus op een grote zak geld die nooit uitgekeerd wordt maar wel de bron van speculatieve winst vormt. De core business van de BUMA is dus beleggen. Zonder dat zouden ze nu een paar miljoen euro per jaar verlies draaien.
Creatief boekhouden? Daar lijkt het op.
Het BUMA probleem van de Horeca
De tarieven die berekend worden vanuit de BUMA zijn ontzettend hoog en drukken enorm op de bedrijfskosten van Horeca Nederland. De monopolist (lees: BUMA) vraagt de horeca en andere bedrijfstakken collectief te storten.
Toch kunnen veel horeca gelegenheden niet zonder de BUMA. Zij willen bekende hits draaien, de Borsato’s, de Frans Bauers etc.
De doelgroepen van de pilot
We zullen ons in eerste instantie richten op de doelgroepen binnen de Horeca die de BUMA kunnen missen als kiespijn:
- Restaurants die muziek als wallpaper gebruiken.
- Bedrijven zoals vergader- en congrescentra die muziek als wallpaper gebruiken maar ook direct een samenwerkingsverband willen aangaan met een muzikant. Hierbij is de muziek tevens een belangrijk onderdeel van het merk van het bedrijf.
- Bedrijven waarbij muziek onderdeel is van het bestaansrecht van het bedrijf, mensen komen naar dit bedrijf om de muziek.
- Bedrijven die een eigen muzieklabel maken zoals de Supperclub.
Grofweg praten we over een doelgroep van 3000 horeca-bedrijven:.
Nieuwe mogelijkheden
We hebben niet alleen gesproken over financiele oplossingen om artiesten te belonen die niet aangesloten zijn bij de BUMA. De horeca kan artiesten op allerlei manieren promoten:
- Een financiele afdracht via de airplay (met tikken).
- Klant koning maken, verplaatsen in de gebruiker muziek laten afspelen zoals de oude jukebox.
- Muziek via websites toegankelijk maken (download, stem en klik op artiest voor meer, etc) – afstemmen op het klantprofiel
- A la Starbucks die de muziek die gedraaid wordt tegen betaling laat downloaden.
- Narrowcasting: is door middel van audiovisuele displays het benaderen van een of meer specifieke doelgroepen, op een specifieke plaats en op specifieke momenten. De content is daarbij op maat gesneden voor de ontvanger. Tegenhanger van broadcasting.
- Een beloning voor muzikanten uitloven en 1 op 1 afspraken maken. Dit nodigt uit om gebruik te maken van Creative Comments.
Geld is dus lang niet altijd het belangrijkste voor artiesten. Met name Creative Commons artiesten vallen in allerlei media buiten de boot omdat het BUMA systeem daar heer en meester is. Daar werken muziekbladen, radio en televisie aan mee. Online komen Creative Commons artiesten wel aan bod. Het zeer populaire Lonelygirl15 maakt er regelmatig gebruik van. Met name in omgevingen waar het publiek een actieve rol speelt valt te verwachten dat het Creative Commons gebruik zal toenemen. En zolang de BUMA blijft vasthouden aan die zware copyright regels zal ze op termijn steeds meer terrein verliezen. Tenzij zij het roer radicaal omgooit.
Het doel van de pilot
We komen tot een soort globale doelstelling. Een eerlijker systeem dan wat de BUMA hanteert. Met daarbij meer keuzevrijheid voor de horeca ondernemingen. De waarde van muziek in de horeca moet vanuit de basis (welke toegevoegde waarde heeft muziek?) onderzocht worden. Door hierop in te spelen kunnen er nieuwe afspraken gemaakt worden die kostenbesparend werken en meer bevrediging voor beide partijen (horeca en artiesten) oplevert.
Vervolg
Begin volgend jaar gaan we gericht beginnen met het uitwerken van het pilot-plan. In ons achterhoofd houden we ook de mogelijkheid om deze pilot uit te rollen naar andere bedrijfstakken die met een soortgelijke problematiek te maken hebben. Onze Publieke Omroep bijvoorbeeld, of muziek gebruik in winkels.
Bronnen:
- verslag Sissy Willard, Assistent Project Manager CDEF/Mindz
- analyse buma jaarcijfers door Peter Mulder
(CC-BY-NC-SA foto: Claudecf)
Update: Boomr link aangepast.
Geef een reactie