Met de opkomst van de multi-track recorders zo eind jaren zestig werd het mogelijk om muziek spoor voor spoor op te nemen. The Sound Of The Studio ontstond. Fouten werden hersteld, muzikanten speelden los van elkaar hun partijen in en konden er net zo lang over doen totdat het goed klonk. Sommige bands zaten ineens maandenlang in de studio te schaven aan de beste opnames.
En het was het waard. Albums werden door miljoenen fans gekocht.
Maar vandaag de dag worden er steeds minder albums verkocht. En de focus ligt weer op live optredens voor veel bands. Dus waarom zou een band nu nog maandenlang in een studio gaan zitten tegen veel geld? Het album zal wellicht niet genoeg geld opleveren.
Als ik nu een goeie band had dan zou ik dat bandje live opnemen in de studio. Geen foefjes, gewoon aftellen en gaan. En dat hoeft niet veel te kosten. Misschien 2 dagen opnemen. En 1 dag mixen. En ineens zie ik een toekomst voor studio’s die daarop in kunnen spelen. Doe mij een studio met een mooie drumkit, een Wurlitzer piano, een paar oude versterkers, een verzameling microfoons en een ervaren technicus. Een plek waar je goeie muziek kunt opnemen. Niet spoor voor spoor, maar gewoon alles in 1 keer. Het is dan zoals het is. Puur. Eenvoud.
Update: linked @ MOMI
Geef een reactie