Masterclass lummelen

Ik kan lezingen over lummelen gaan geven. Ik, de expert lummelaar. Ik maak geen geintje.

Het valt me steeds vaker op hoeveel mensen het niet kunnen. Niets doen. En niet denken aan de dingen die je eventueel zou moeten doen. Ze kunnen het niet en keuren het alleen daarom af onder het motto van “als iedereen de hele tijd zou lummelen zou de economie stoppen”. Een nogal domme gedachte. De hele dag vergaderen, autorijden, of huizen kopen, dat gaat je ook niet lukken. Of op de WC zitten.

Lummelen is een staat van zijn zonder angst. Gewoon nietsdoen. Ok, als je aan de voet van een berg ligt te chillen en je hoort wat gerommel, kijkt omhoog en constateert dat het een loszittende grote steen is, natuurlijk dat je ff een paar meter opschuift, maar verder? Doe geen moeite. De mooiste dingen gebeuren onverwacht. Daarom zijn ze zo mooi. En ze vinden juist plaats op plekken waar je ze niet verwacht.

De niet-lummelaar zit nooit rustig. Die had eigenlijk iets belangrijkers moeten doen. De niet-lummelaar zit in zijn verrot dure huis met een zwembad – vrouwtje lekker in de bikini – zich toch heel schuldig te voelen. Slaaf van eigen angst. Schuldig, vooral naar zichzelf toe. Presteren. Wat nu is dat blijft niet zo, het is die angst. Vreselijk.

De lummelaar daarentegen is daar vrij van. Die leeft in het nu, kijkt naar de zee en denkt: jeetje. En sluit zijn ogen…