Gisteravond zat ik me weer gruwelijk te ergeren aan het gezwets van Joost Zwagerman bij De Wereld Draait Door. Joost legt kunst uit. Met behulp van zijn bijna telepathische gave blijkt hij de kunstenaar volledig tot op het bot te kunnen doorgronden.
Ik geloof er alleen geen reet van. Heel veel kunstwerken komen tot stand doordat de maker niet teveel nadenkt en het gewoon doet, het gewoon maakt. Vanuit een gevoel. Maar nee hoor, Joost denkt de kunstenaar helemaal te snappen en wil het televisiekijkende volk wel even uitleggen wat de precieze beweegredenen van de kunstenaar zijn.
Alsof ‘ie zelf die kunstenaar is.
En niet alleen bij De Wereld Draait Door mag Joost over kunst komen praten, ook mijn club de VPRO vraagt hem weleens om zijn mening. In de nieuwste VPRO Gids (#2 2012) bijvoorbeeld die nu voor me ligt. Ik citeer:
Zwagerman is vooral een liefhebber van het vroege werk van De Jeugd van Tegenwoordig. ‘Op hun eerste album staat een persiflage op een slijmerig R&B-nummer, “Voor jou”. Dat vind ik zo grappig. De Jeugd brengt die zelfvergroting waar de hiphop bekend om staat tot een wending waardoor alles weer aan flarden gaat.’
In hetzelfde artikel komt Nico Dijkshoorn aan het woord. Het gaat over hetzelfde nummer. In de Wereld Draait Door koppelde Matthijs van Nieuwkerk de zanger en tekstschrijver van het lied, Vjeze Fur (Freddy Tratlehner), aan Nico. En ook Nico had een hele theorie verzonnen over dat lied. Deze bleek niet te kloppen:
En waar ik bang voor was, gebeurde ook nog: Freddy had het nummer puur op instinct geschreven. Als je het hoort vermoed je een enorme kennis van funk en soul, maar die jongen weet niets! Hij is reteslim, maar hij doet alles puur op intuïtie. Toen was dus het erge dat ik aan hém uit stond te leggen waarom zijn nummer zo goed was.
Geef een reactie