Ergens in Zaandam in een koffietentje zei mijn dochter ineens: “ik hou van dansen”. Ze zat er waarschijnlijk aan te denken want over een paar uur moest ze in het Zaantheater haar eerste dansvoorstelling geven samen met haar dansgroep van New Dance Factory. Ze vond het eigenlijk niet echt spannend. Ze had er gewoon heel veel zin in. Ik snapte het volledig want ik zie haar altijd dansen. Zet een liedje op en ze begint te bewegen. Ook op mijn muziek gaan haar voetjes op en neer.
Herkenbaar want dat had ik vroeger ook. Ik was dol op dansen. Al sinds de lagere school. Het meisje dat het beste kon dansen, Odette, wilde altijd met mij dansen. De disco zat in ons. Als de brandweer ging je op die gitaar van Sister Sledge. Ik heb op heel wat schoolfeestjes en in kinderkamers gedanst.
Tijdens de voorstelling zag ik dat mijn dochter Puck genoot. Ze was helemaal in haar element daar op dat podium. Ik zag het bij een paar anderen ook. Die gingen er ook helemaal in op. Die zijn thuis ook niet te houden, draaien de hele dag door muziek en swingen de hele tijd. Enorm te gek vind ik dat, ik ben dol op mensen die swingen.
Het is mijn favoriete scène uit de Franse film Intouchables: de lange zwarte man die voor de fun heerlijk los gaat dansen op de geweldige muziek van Earth Wind & Fire. Zijn vriend ziet het kamerbreed glimlachend vanuit de rolstoel aan. Als de brandweer, er zit niets anders op.
Geef een reactie