https://twitter.com/Raaphorst/status/341629861300957184
Deze tweet riep wat kritische reply’s op en dus heb ik besloten, voor de verandering, me wel verantwoordelijk te voelen voor wat ik zojuist gepubliceerd heb.
Wat een ander uit mijn teksten haalt is naar mijn idee een interpretatie van hetgeen ik publiceer. Mensen, als ze überhaupt al goed lezen, halen vaak hele andere dingen uit een tekst dan wat de schrijver/blogger ermee bedoelt. En ik zal niet altijd alles heel duidelijk benoemen want ik wil meestal de fantasie een beetje prikkelen. Dit is mijn persoonlijke blog en ik kan zeggen wat ik wil. Punt. Het draait hier om persoonlijke verhalen, mijn smaak, mijn kijk op en interpretatie van dingen.
Misschien vind je mij wel een lul. Of misschien word je zo kwaad van mijn blogpost dat je 5 kilo servies besluit kort en klein te gaan slaan. Moet ik me daar voor verantwoordelijk voelen?
Moet ik alle mogelijke afwegingen maken voordat ik iets publiceer? Rekening houden met alle andersdenkenden? Rekening houden met de gemoedstoestand van mijn lezers. Het besef hebben dat daar misschien een zeer labiel persoon tussen zou kunnen zitten die tot rare dingen in staat is?
Ik snap wel waarom heel veel bloggers niet echt persoonlijk durven te bloggen. Omdat ze bang zijn voor de gevolgen. Wat die ook mogen zijn. En omdat die gevolgen niet goed vallen in te schatten, publiceren ze maar niet. Lekker veilig. Ik noem het een vorm van zelfcensuur.
Anything can happen. Maar dat is dan wel jouw verantwoordelijkheid.
En ik? Ik ben slechts een stukje tekst op jouw scherm. Doe ermee wat je wilt!
Geef een reactie