Weiger te kiezen!

Onlangs leerde ik iets over mijzelf dat ik eigenlijk allang wist maar jarenlang ontkende. Iets dat regelmatig de kop op stak en soms een enorme worsteling werd. Zeg maar gerust: een lastige zoektocht.

Selecteren

Dank voor de info. Het is een indrukwekkende cv. We zullen moeten selecteren. Ik heb slechts 620 woorden tot mijn beschikking.

Ik kreeg dit als reactie terug ter voorbereiding op een interview met Den Haag Centraal. We spraken daarop af dat mijn muziek voor de time-lapse film ‘Portrait Of Lotte 0 to 16 years’ als kapstok genomen zou worden. De muziek, mijn grote liefde. Of is het een van mijn grote liefdes?

Het punt is dus: ik vind een hoop leuk. Heb een brede interesse en voel al snel totale opwinding en gedrevenheid. De hele dag door heb ik ideeën, teveel ideeën zegt mijn vriendin regelmatig. Wat moet je ermee? En naarmate ik ouder word, reageer ik er voorzichtiger op. Ik ga minder blind als de brandweer vol gas op iets af maar vraag me eerst af of het wel een goeie stap voor mij zal zijn. Of ik het wel vol zal houden en niet snel verveeld raak. Sommige bezigheden hou ik een paar jaar vol. Andere projecten blijken slechts eenmalig te zijn. Menig persoon kan een carrière bouwen op die dingen maar ik ben er soms helemaal klaar mee na een geslaagde actie. Over publiciteit en aandacht heb ik nooit hoeven klagen. Ik schiet regelmatig totaal in de roos. En toch sla ik daarop volgend een totaal andere weg in en kies dus nooit voor de makkelijkste weg.

Is het een soort ADHD? Onrust? Je aandacht slecht kunnen managen? Ik geloof het niet. Qua aandacht ken ik vrijwel niemand die zo gefocust is als ik. Ik sluit mij op en kan uren aaneengesloten doorwerken. Ik bijt mij vast in mijn onderwerp en ga voor het allerbeste. Ik heb een enorm geduld en ga tot het gaatje. Ik raak geobsedeerd door iets, pak het met beide handen aan en ga door tot het helemaal af is zoals ik het hebben wil. Pas dan kan ik weer door met iets anders.

Gouden ei

Afgelopen jaren heb ik weleens met dees of gene gezeten, die kwam dan met goed advies aanzetten. Over jezelf specialiseren, over het denken als een startup, of iets in die geest. Ik vind een hoop leuk en doe het allemaal met zielsveel overtuiging maar ik ben ook altijd blij als ik weer iets anders kan gaan doen. Ik maakte topsounds voor het populaire muzieksoftware pakket Propellerhead Reason. Toch dacht geen haar op mijn hoofd erover om daar tot in lengte van dagen mee door te gaan. Sterker nog, telkens als ik een klus voor Propellerhead doe, een Zweeds bedrijf (het genot ook van internationaal werken, man dat geeft ook zo’n kick!), ben ik ook weer dolblij dat ik iets anders kan gaan doen. Ik heb mijn gouden ei gelegd, klaar, kan ik weer door.

Veel mensen verwachten dat je in slechts 1 ding gaat specialiseren. Dat je gaat nadenken wat je echt het liefste doet en dat je je daar helemaal in vastbijt. Ik heb dat nooit gevonden. Telkens wil ik weer iets anders doen, of verlang ik weer naar een van mijn favoriete bezigheden die ik een paar maanden of soms jarenlang links heb laten liggen. Het komt en gaat in golfbewegingen bij mij.

Zoek je niche!

Je leest het overal: zoek je niche, zoek je niche. En hoewel ik vaker geroepen heb dat die niche mijn kont kan kussen, het bleef aan me knagen. De buitenwacht wil het liefst een eenvoudig verhaal, een persoon die echt goed in slecht één ding is, een specialist. En niet een Manusje-Van-Alles, een Veelvreter, een Multitalent, eentje die Breedvaardig is, een Renaissance Man, een Stapelaar, een Scanner, of hoe je zo iemand ook wilt noemen.

En in mindere tijden qua financiën (lees: Raap vreet zijn hele buffer leeg) wordt die twijfel, natuurlijk, hardnekkiger.

Tuurlijk, er zijn dingen die blijvend zijn. Ik speel vanaf mijn 13e gitaar en ben er nog altijd niet klaar mee. Maar het is dat mijn ouders mij slechts één instrument lieten kiezen want anders had ik vanaf een jaar of 12 een drumstel, contrabas, saxofoon, trompet, piano en gitaar in mijn kamer willen hebben. Te gek toch!!! Natuurlijk snap ik mijn ouders wel. Maar het was toendertijd een helse keuze. Ik heb er maanden over na moeten denken. Welk instrument kies je dan? Alles heeft zijn voor- en nadelen. Ik kwam er bijna niet uit.

Dus ja, dat ook: ik heb moeite met kiezen. Ik wil dat vaak helemaal niet en vraag me af waarom ik moet kiezen. Ook in de muziek niet. Als ik iets maak wil ik iets maken omdat ik voel dat ik dat moet maken, omdat het bij de beelden past en ik dat zo voel. Dat kan soms gladjes zijn en soms vuil en rauw zijn. Ik heb een bijzonder brede muzieksmaak en de muziek die ik gisteren nog met plezier draaide staat me de volgende dag soms ineens tegen. Zoet en zuur, glad en ruw, hard en zacht, het is allemaal even belangrijk. Ik kies wanneer ik het zo voel.

De oplossing

Dankzij het internet leerde ik over anderen die waren zoals ik. Je leest ook vaak dat de nieuwe generatie vaak de Slash Generatie genoemd wordt vanwege haar diverse bezigheden. En ook de term Stapelaars, mensen met meer dan 1 baan, wordt steeds vaker  in de media genoemd.

Ik voel raakvlakken met mijn eigen diversiteit maar ook niet helemaal. Ik houd me namelijk niet alleen bezig met verschillende bezigheden die ik naast elkaar doe, met sommige van die bezigheden ben ik soms gewoon voor altijd klaar. Ik wil juist niet zozeer heel veel dingen naast elkaar doen, ik wil de dingen gewoon doen omdat ik een Inner Mountain Flame voel. Omdat ik ze MOET doen. En als ik ze gedaan heb dan ga ik verder met iets anders. En vervolgens zien we dan wel weer verder.

In het boek Refuse to choose van Barbara Sher dat ik nu aan het lezen ben (ik zit pas op zo’n 12% van het boek) betekende voor mij totale herkenning. Echt totale herkenning. Een totaal thuiskomen dus. Ineens was er totaal begrip voor wie ik ben en wat mij drijft. Ik vind heel veel dingen leuk en dat moet ik koesteren en juist niet afkeuren. Wie heeft zoveel interesse en raakt zo snel enthousiast van totaal verschillende dingen? Ik kan heel veel dingen doen en hoef me alleen maar te laten leiden door mijn eigen enthousiaste en nieuwsgierigheid.

Leonardo da Vinci was ook zo. En met hem vele anderen. Zij weigerden te kiezen en volgden hun nieuwsgierigheid. En dat wappert dan alle kanten op. Heerlijk!

Wordt vast vervolgd… :)