Iemand zei: “Je hoeft alleen maar te praten!
Zo had ik er nog niet over nagedacht.
Is praten gemakkelijker dan schrijven? Iedereen, nou goed bijna iedereen, kan praten. Zelfs mensen die last hebben van dyslectie.
Soms ontvang ik een gesproken bericht van mijn dochter. Da’s sneller dan typen. We zijn er nog niet zo heel erg aan gewend, kwestie van tijd, maar het praten via onze apparaten is sneller en dus vaak handiger. Maar ook gevoeliger want praten is als een soort performance. Schrijven daarentegen is meer een kwestie van rustig aan zinnen bouwen.
Hou mij ten goede, ik ben dol op schrijven. En lezen.
Podcasting is voor mij een bewerkelijk medium. Ik schrijf bijna alles uit en denk eerst goed (te goed?) na over mijn zinnen. Maar wat nu als ik dat niet doe? Als ik hooguit een paar uitgangspunten noteer en mezelf train in de performance. Aftellen en gaan. Bekend terrein voor mij als muzikant immers.
Op die manier wordt podcasten sneller dan bloggen en door die stem, misschien nog persoonlijker ook.
Ik hoef eigenlijk alleen maar te praten. Mmm…
This American Life 25 jaar!
Op 17 november aanstaande bestaat This American Life 25 jaar. Anna van Leeuwen schreef voor de Volkskrant er een artikel over.
Ik stuitte op TAL via een tip van Jair Stein die toendertijd bij de VPRO werkte. Op zijn beurt kende hij RadioLab niet die ik hem tipte.
TAL is zonder meer van invloed geweest op velen en dus ook op mij. De verhalen zijn simpelweg ijzersterk. Daar waar RadioLab gedragen wordt door gelikt sounddesign, is TAL rauwer en soberder.
TAL is qua methodiek zeer dogmatisch. Ira Glass, de man achter TAL heeft er veel lezingen over gegeven. Veel Nederlandse podcasters hebben letterlijk zijn methodiek overgenomen en beschouwen Ira als hun leermeester. Ik snap dat, maar verzet me er persoonlijk wel tegen. Ira Glass will ik niet zijn. Daarom: lang leve Ira Glass!
Dutch Podcast Awards 2020
Zojuist werd de uitslag bekend gemaakt: Maartje Duin heeft met haar podcast De plantage van onze voorouders de Dutch Podcast Awards 2020 gewonnen.
Gaat Spotify ook smeergeld voor podcasting accepteren?
Mijn onderkaak viel op mijn schoot van de week:
Spotify has announced a new feature for artists and labels seeking to increase exposure. In a press release issued November 2, the digital streaming platform unveiled a new function that will allow creators at all levels to boost their visibility through Spotify’s algorithmic music selector that the app defaults to on the radio and autoplay functions.
“In this new experiment, artists and labels can identify music that’s a priority for them, and our system will add that signal to the algorithm that determines personalized listening sessions,” the statement reads. “This allows our algorithms to account for what’s important to the artist.”
(…)
In exchange for a lowered “promotional recording royalty rate.”
https://www.thefader.com/2020/11/02/spotify-promotional-tool-discovery-weekly-royalty-rate-union-letter
Nu ben ik zelf muzikant en mijn eerste gedachte hierbij was: ik moet mijn muziek weghalen bij Spotify! Zo smerig vind ik dit soort smeergeld-regelingen. Of je nu een DJ of Spotify centjes betaalt, het maakt mij niet uit. Het is vals. Het is smeergeld, payola.
Tweede gedachte: maak jezelf geen illusies, de muziekindustrie is nog altijd één grote slangenkuil. En het geeft te denken hoe Spotify dit tot nu toe uitgevoerd heeft. Zou me niets verbazen als artiesten zich allang in Spotify konden inkopen, gezien de vaak verschrikkelijke muziek die je in de hoogste regionen van de populaire lijstjes aantreft.
Maar het geeft ook te denken of dit voor podcasting ook nu al geldt of gaat gelden. Op die manier wordt Spotify steeds meer een gemanipuleerde tool waar het slechts om één ding draait: de centjes.
Spotify, geen fijne werkgever?
In augustus gaf de bekende rapper/podcaster Joe Budden aan zijn contract bij Spotify niet te willen verlengen. Tussen hem en Spotify wilde het niet echt boteren. Zo konden Budden en zijn collega’s niet rekenen op een vakantie tijdens Kerst en Oud en Nieuw.
James Cridland dikte dit 2 uur durende relaas in tot een lijstje met lessen die wij hier uit kunnen trekken.
De les die ik eruit trek? Blijf onafhankelijk.
Is Spotify het nieuwe Paramount?
Via Lieven stuitte ik op een boeiend stuk dat de techindustrie en Spotify in het bijzonder onder de loep neemt voor wat betreft de toekomst van podcasting: exclusiviteit, ad injecties, etc.
But now, Spotify looks like it’s trying to become today’s version of pre-1948 Paramount.
The first clue came in 2018, when Spotify struck a deal with the actress and comedian Amy Schumer to create an original podcast for the platform, and then netted an exclusive deal with the rapper and podcaster Joe Budden. The exclusive deal was a major change in the terms of the game. Traditionally, all podcasts had been free to listen to, with some ads, on all podcast platforms. But for the duration of his contract, Budden, who had established his popular hip-hop culture podcast across several platforms, would be forbidden from airing his show on any other podcasting platform.
A spate of exclusive deals followed. Spotify made agreements with Vice News, Kim Kardashian West, and Barack and Michelle Obama’s production company, Higher Ground. Perhaps most notably, the company netted Joe Rogan, one of the most popular podcasters in the country. According to The Wall Street Journal, the company is paying him more than $100 million to bring his show to Spotify, and to remove it from all other platforms by the end of 2020.
Geel in de zon bij de Volkskrant
Collega Michiel van de Weerthof wordt met zijn podcast Geel bij de Volkskrant lekker in het zonnetje gezet:
De kleur geel klinkt als slechte seks, tubagetetter, het getal 6 en Mozart. U gelooft er natuurlijk niks van, en toch klinkt dat in de podcast Geel heel aannemelijk. Het is de kracht van podcastmaker Michiel van de Weerthof.
https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/in-geel-onderzoekt-michiel-van-de-weerthof-alle-facetten-van-een-kleur-die-niet-zomaar-een-kleur-is~b2a402d5/
Ook vermeld wordt het coronaprogramma – met een lach en een traantje – Radio Kras waar ondergetekende de mastering wekelijks voor mocht doen. Het maakt de cirkel weer zonnetje rond.
Pleegt de Nationale Postcode Loterij morele chantage?
Mijn Haagse collega Peter de Ruiter heeft een mooie podcast gemaakt waarin hij de ‘morele chantage’ van de Nationale Postcode Loterij aan de kaak stelt:
De Nationale Postcode Loterij is in de loop van dertig jaar uitgegroeid tot een geaccepteerd fenomeen in de Nederlandse samenleving. Maar overschaduwt het goud en glitter niet de ethische manco’s die aan het systeem kleven? Veel mensen spelen mee uit angst dat hun buren winnen en zij niet. Wat is effect van deze volgens sommigen morele chantage op de ‘verliezers’, de mensen die bewust niet meespelen, maar toch een lot hebben waar ze niet aan kunnen ontkomen: hun postcode.
https://www.luisterdoc.nl
Tot zover, de mazzel!
Geef een reactie