Het blog van Jeroen Mirck werd twee dagen geleden overgenomen door diens broer, Vincent. Hij trekt aan de rem:
Ik wens je uiteindelijk een ‘lang en gelukkig leven’ toe, maar als je nu geen stap zet, ga je daar niet komen. Dan eindig je als hoofdgast in je eigen egocentrum. En daar zie ik mijn fijne doch vreemde broer niet graag belanden.
In zijn betoog spaart ‘ie zijn broer in het geheel niet. Jeroen is volgens hem veel teveel met z’n eigen ego bezig in plaats met zijn pasgeboren kind. Hierdoor is de relatie met de moeder van het kind ook onder druk komen te staan en zijn ze apart gaan wonen. Wat Jeroen in zijn blogpost ervoor (Papablog 7) nog bestempelt als “niet erg” want:
Met latten is op zich ook helemaal niks mis. Het is ideaal als ik weer eens worstel met een deadline die even wat extra tijd vergt.
Gaan latten omdat je vaak worstelt met een deadline? Dat is als een nieuwe auto kopen wanneer de benzine op is.
Jeroen deelt deze privékwestie dus gewoon op zijn blog. En het wordt ook op sociale media gedeeld, waarop Jeroen zelf reageert. Dus het draait weer allemaal om hem.
Gisteren zag ik André Hazes Jr. bij Pauw. Die heeft dezelfde kwaal. Alles draait om aandacht bij deze mensen. Alles mag uitvergroot gewoon op televisie worden getoond.
Ik, ik, ik, ik, ik.
Om Spinvis te citeren:
Neem dan godverdomme geen kind dan!
Alleen zit het bij Jeroen anders, er is geen sprake van “nemen”, want:
Allebei zijn we vruchtbaar, maar Kinga’s lichaam werpt blokkades op. Voor wie het echt wil weten: vijandig baarmoederslijmvlies.
Zo deelde hij met ons in zijn MijnMoment van 2015. Als je ZO GRAAG een kind wil en het vervolgens verzaakt om een goeie vader te zijn…. ga hulp zoeken Jeroen! Het is een goeie stap om je blog te sluiten. Maar stop ook met sociale media. Niemand zal je missen, echt, zo belangrijk is het allemaal niet.
Niemand zal je missen, behalve je kind.
Geef een reactie