De kracht van de podcast is dat het zonder beeld is. Onze hersenpan wordt flink in beweging gezet en gaat beelden maken die geheel voortkomen uit onze fantasie. Dat zijn voor iedereen dus andere beelden. Video daarentegen is niet verhullend, je brein gaat geen beelden zelf aanmaken maar krijgt ze kant en klaar voorgeschoteld.
In een interview met podcastmaker Siona Houthuys van het Vlaamse AudioCollectief SCHIK vertelt ze daar iets opvallends over. Het gaat over de podcast Bob.
U had dit verhaal ook in beelden kunnen vertellen. Wat is voor u het voordeel van een vertelling in geluid?
„De magie van geluid is dat je over allerlei visuele prikkels kunt springen die je vooroordelen voeden. Ik denk dat mensen bevooroordeeld zouden raken door het beeld. Wij kwamen binnen in een triestig, niet zo fris ruikend rusthuis met lange donkere gangen. Daar zat een heel gewoon oud vrouwtje waar ook nog eens warrige taal en een vaak onsamenhangend verhaal uitkwam. Wij verloren onmiddellijk ons hart aan haar, maar ik denk dat haar aanblik de kijkers zou hebben afgeschrikt. In een filmdocumentaire zouden we inzoomen op oude zwart-witfoto’s en op haar als 84-jarige. Maar dit verhaal gaat niet over die oude vrouw. Wij proberen met allerlei literaire technieken een beeld te scheppen van dat gepassioneerde meisje van toen. En net als in een roman bouwen we spanning op, met cliffhangers, en door bepaalde informatie achter te houden en druppelsgewijs vrij te geven.”
Zonder beelden, daar ligt de kracht.
Geef een reactie