Ik was tevreden over de opnames. De tekst had ik ook al klaar. Ik hoefde het alleen nog maar in te zingen en klaar was mijn liedje.
Totdat ik het op een dag allemaal niet bij me vond passen. De tekst was nietszeggend en de muziek klonk als een Raaphorst die in zijn uppie in zijn thuisstudio een bandje zat na te bootsen.
Het is het ego dat dat allemaal doet. Het maakt ons van alles wijs. Maakt van alles een verhaal. Probeert logica te vinden terwijl we drommels goed weten dat het leven pure chaos is zonder enig doel. Maar hoe tegenstrijdig het misschien in eerste instantie mag klinken, het is een grote opluchting dat het leven zinloos en doelloos is! Want ook al is er geen absoluut nut of doel, er is wel persoonlijk nut dat wij voor onszelf kunnen creëren. Bill Hicks verwoordde het ooit wonderschoon:
We are all one consciousness experiencing itself subjectively, there is no such thing as death, life is only a dream, and we are the imagination of ourselves.
Wij verzinnen dus ons eigen leven. Dat is nogal een creatieve eigenschap als je het mij vraagt! En de absolute zinloosheid is de veroorzaker van dit alles, het is de bron van creativiteit, van de kunsten en van het leven zelf. Wijzelf scheppen de ruimte om te kunnen doen wat we willen doen. Om te kunnen maken wat we willen maken. Wij scheppen betekenis.
Het sluit naadloos aan bij wat existentialisten zoals Simone de Beauvoir en Jean-Paul Sartre bij elkander filosofeerden:
De Beauvoir noemde zichzelf een existentialist, waarmee ze verwees naar de filosofische en maatschappelijke stroming die was ontstaan in het Frankrijk van na de oorlog. Hoewel het existentialisme eigenlijk terug gaat op de Deense filosoof Kierkegaard (1813-1855), krijgt het Franse existentialisme vooral gestalte via het werk van Sartre. In het Sartriaanse existentialisme staan de vrijheid en verantwoordelijkheid van het individu centraal. Volgens Sartre bestaat er geen vooraf gegeven zin of betekenis van het leven en is er ook geen God. De mens dient daarom zelf betekenis te geven aan het leven via activiteiten en keuzes. Met de vrijheid die de mens heeft, komen ook de verantwoordelijkheden. De mens is het aan zichzelf verschuldigd om iets van zijn leven te maken en positief te handelen.
bron
Geef een reactie