Een open brief aan de volgende generatie kunstenaars

Wie mijn podcast VERVORMER niet volgt en mijn eerbetoon aan Wayne Shorter zodoende ook niet heeft gehoord, weet dan ook niet dat de twee vrienden Wayne Shorter en Herbie Hancock een paar jaar geleden An Open Letter To The Next Generation Of Artists hebben gepubliceerd. De open brief inspireert en leert mij vertrouwen te hebben in mijn eigen creatieve pad. Maar de tekst reikt veel verder dan creativiteit alleen en is toepasbaar op het leven zelf. Dat is immers toch ook kunst?

Neem bijvoorbeeld de passage:

UNDERSTAND THE TRUE NATURE OF OBSTACLES

We have this idea of failure, but it’s not real; it’s an illusion. There is no such thing as failure. What you perceive as failure is really a new opportunity, a new hand of cards, or a new canvas to create upon. In life there are unlimited opportunities. The words, “success” and “failure”, themselves, are nothing more than labels. Every moment is an opportunity. You, as a human being, have no limits; therefore infinite possibilities exist in any circumstance.

Door school, door de kerk, door onze opvoeding, worden we wijsgemaakt dat er zoiets als een fout bestaat. Als een afkeurend stempel. Op school wordt dat aan ons doorgegeven middels eens rapportcijfer. Dat wat slechts een momentopname in ieders leven is, wordt als het ware bevroren in een eindoordeel. Ook de kerk grossiert in de boetedoening en de mens wijsmaken dat ‘ie een zondaar is. Menig persoon gaat zich vereenzelvigen met deze negatieve stempels. Wat een hoop ellende tot gevolg heeft.

Ik ben het met Shorter en Hancock eens, het zijn slechts labels en we moeten die labels negeren. Voor Herbie Hancock kwam dat inzicht begin jaren 60 toen hij met Miles Davis speelde en tijdens een van de concerten verkeerd akkoord aansloeg.

Onbedoeld kun je plotseling een paar toetsen aanslaan die toch een andere klank opleveren dan je had verwacht. Zoals je dat met alles in het leven kunt hebben dat niet aan jouw verwachtingen voldoet. Hoe hard je er ook voor oefent, hoezeer je ook alle variabelen in bedwang probeert te houden, je kunt niet alles afdwingen. Maar het mooie is: dat hoeft ook niet. Miles Davis wist het “foute akkoord” van Hancock om te zetten naar iets moois. Kortom, het bood een mogelijkheid om iets nieuws te doen.

Ik vind het belangrijk om de naam Miles Davis te laten vallen in dit kader want hij was ook een groot ziener op het vlak van kunst. Juist doordat hij dacht in mogelijkheden in plaats van onmogelijkheden.

Alles wat zich aandient, biedt op dat moment dé kans om iets nieuws te doen. (dit zijn mijn woorden)

Miles haatte zoetsappigheid, de veilige weg kiezen, zichzelf herhalen. Die onrust wist hij om te zetten in prachtige muziek die tot op de dag van vandaag nog even fris klinkt als toen het uitkwam.

En daarom is jazz ook zo te gek. Omdat het de deur naar het onbekende volledig openzet.

Zo zei Wayne Shorter ooit:

There’s nothing more original than life itself. So to celebrate life what’s the best gift you can give back to life? Try something original!

Kortom, lees die tekst: An Open Letter To The Next Generation Of Artists – by Herbie Hancock and Wayne Shorter


Ontvang mijn blogposts per e-mail

Je kunt de frequentie hiervan zelf instellen.


Reacties

4 reacties op “Een open brief aan de volgende generatie kunstenaars”

  1. Die open brief, is dat niet onderdeel van de Harvard University reeks met lezingen waarin Wayne Shorter en Herbie Hancock van alles vertellen over de invloed van het Boeddhisme op hun muziek en ook die van Miles Davis? Zoek op Harvard University, Herbie Hancock, Buddhism and Creativity, Mahindra Humanities Center. Of bij The Roots: Jazz Legend Wayne Shorter Describes his relationship with Buddhism… Herbie Hancock The Ethics of Jazz – zelfde kanaal en op Herbie Hancocks eigen YouTube kanaal: The Wisdom of Miles Davis. Heel boeiend allemaal, all that jazz! ;-)

    1. Marco Raaphorst avatar
      Marco Raaphorst

      Zou goed kunnen dat het er een onderdeel van is. Hancock en Shorter hebben los van elkaar hier heel veel over gezegd. Zeer boeiend vind ik.

  2. P. Sluis avatar
    P. Sluis

    Ik vind het lastige materie. Er fietst nogal wat doorheen!
    Als de failure is dat de platenmij. je contract niet verlengd omdat je niet genoeg verkoopt…….. Dan gaat er water bij de wijn. Zie wat Miles aan het eind v z’n carrière produceerde…. de Time After Time ellende. De Crusaders die met Street Life kwamen en eindelijk ‘sterren’ werden (waarom willen mensen dat? Is lekker spelen en genoeg inkomsten hebben niet voldoende?)
    Moet kunstbeoefening niet beperkt blijven tot een hobby? Er beroepsmatig mee bezig zijn maakt het handel. En dan ligt compromitering vh resultaat op de loer.
    Ook op andere vlakken zijn er dingen die v invloed zijn. Neem alleen het aspect van kansenongelijkheid. Voor mensen maar ook voor kunstuitingen. De bemoeienis v overheden (moet dat nou, subsidie?), het kapitaal, de media (een gruwel!!)
    En wat is succes??? Etc. etc.

    1. Marco Raaphorst avatar
      Marco Raaphorst

      Die tekst kun je los zien van professionaliteit enzo. Het verschilt per persoon of er water bij de wijn gedaan wordt. Sommige artiesten denken heel commercieel, anderen zijn in staat om vanuit autonome vrijheid dingen te maken.

      Persoonlijk vond ik Miles met Time After Time juist te gek. Prachtige breekbare uitvoeringen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.