Dit schilderij van Willem Drost is in het Rijksmuseum te zien:
Achter het schilderij gaat een verhaal schuil dat nog bizarder is dan de titel doet vermoeden. Het gaat hier namelijk om vader en dochter. Een legende die stamt uit de Grieks-Romeinse oudheid.
Cimon is een oude man die veroordeeld is tot de hongerdood. Zijn dochter bezoekt hem dagelijks en geeft hem de borst om hem zo in leven te houden. Wanneer Cimon na een maand nog steeds in leven is besluit de cipier Cimon en Pero te bespieden. Zodoende komt hij erachter dat Pero haar vader zoogt. De cipier laat het de rechters weten en die hebben zoveel bewondering voor deze kinderliefde, dat zij de vader en de dochter gratie verlenen.
De legende is onder meer in het jaar 31 opgetekend door de Romeinse schrijver Valerius Maximus in zijn negendelige werk Facta et dicta memorabilia. Hij kende het verhaal uit een muurschildering die een grote indruk op hem had gemaakt. Ook zijn er muurschilderingen voor Christus uit Pompeï bekend. Deze schilderingen doen een herkomst van de legende uit Griekenland vermoeden die versterkt wordt door de schrijfwijze van de naam als Micon, die op een van die muurschilderingen werd aangetroffen.
Caritas Romana – Wikipedia
Het verhaal heeft tal van kunstenaars door de eeuwen heen geïnspireerd, waaronder dus ook de Rembrandt-leerling Willem Drost.
Geef een reactie