Oké het is niet de eerste keer dat ik het zeg. En waarschijnlijk ook niet de laatste keer. Bloggen is een vorm van documenteren.
Gisteren liet ik aan mijn vriendin zien dat je via de WayBackMachine van Archive.org je oude blog kunt bezoeken, ook al is ‘ie inmiddels allang opgeheven. Direct dook ze in haar eigen verleden en begon de jarenoude blogstukjes terug te lezen.
Terug in de tijd.
Een paar jaar geleden gaf ik op uitnodiging van de VPRO aan een groep documentairemakers een training omdat ze aan de vooravond stonden van het starten van een weblog. Ik vertelde hen mijn verhaal, dat een weblog een manier van documenteren is. Een manier die misschien nog wel geschikter is dan de traditionele televisie of radio documentaire. Op een weblog kun je namelijk beiden doen. Toch wist men niet zo goed waar te beginnen. Een documentairemaakster vertelde over een documentaire die ze over prostituees maakte. Helaas stemden veel van die vrouwen er niet mee in om zichtbaar in beeld te komen. En ze allemaal onherkenbaar in beeld brengen schiet ook niet op. Zeg maar dag tegen je televisie docu. Op een weblog heb je dat probleem niet. Alleen tekst kan natuurlijk prima. Een foto zonder het gezicht zichtbaar, ook goed. Of los het op middels een audio interview.
Door de ingebouwde video- en fotocamera’s en internet op mobiele telefoons neemt het gemak van documenteren alleen maar toe. Wellicht door sommige documentairemakers afgedaan als amateuristisch gedoe. Geheel onterecht. Het vertelt immers de verhalen van mensen. Ongekunsteld, ongekleurd en eerlijk. Zoals een documentaire juist zijn moet.
You already got a life, so now get a blog!
Geef een reactie