Ringo zei: “Tomorrow never knows”
Bij de familie Noordanus stond het rooie en blauwe verzamelalbum van The Beatles gewoon onder het raam tegen de muur. En natuurlijk mocht ik ze meenemen om ze thuis te draaien. Ik was 13, 14 jaar oud.
The Beatles in de Abbey Road studios, het bleek een gouden combinatie. Het hele concept wat een popband is, hebben ze op hun kop gezet. Zij waren de eersten die de compositie en de uitvoering naar mekaar toebrachten. Gestopt met live-optredens namen The Beatles alleen nog maar de liedjes in een studio op. Een Beatles liedje kreeg daardoor maar 1 uitvoering, die zoals vastgelegd op het album. De heilige uitvoering.
Een logische ontwikkeling ergens want dankzij de bandrecorders met meerdere sporen beschikten ze over die mogelijkheden. Daar waar een Elvis nog alles live in de studio moest inspelen, beschikten The Beatles over 4-sporen waarmee je extra partijen kon opnemen. Zo kon je bijvoorbeeld op dag 1 de drums opnemen om er vervolgens op dag 2 de rest aan toe te voegen. Stukje bij beetje dingen opnemen, dat kon je ermee. Of tracks samenvoegen, door effecten halen en opnieuw opnemen.
Misschien een schok, maar in een stukje tape zet je gewoon een mesje en je snijdt. En twee stukjes tape kun je gewoon weer aan elkaar lijmen. Nee, ik zit niet te fukken. Die technieken gebruikte men gewoon. Dat wat we nu copy & paste noemen in het digitale tijdperk.
Tomorrow Never Knows, het magische slotnummer van het album Revolver, is misschien wel het mooiste voorbeeld van wat er mogelijk is met deze techniek. Zelfs heden ten dage. Niet alleen klinkt in die track de stem van John Lennon op allerlei verschillende manieren door effecten en vervorming, ook wordt er flink gebruik gemaakt van tape-loops; korte fragmenten die achterstevoren afgespeeld worden. Tape-loops die geprepareerd zijn door bijvoorbeeld een vervormde gitaar op te nemen, hem achterstevoren op te nemen, de tape in stukjes te snijden en op een andere manier weer aan elkaar te lijmen. Neem bijvoorbeeld de solo van de track, die is opgebouwd uit stukken van de solo van Taxman, een andere track van het geweldige album Revolver. The Beatles gooiden dat allemaal door elkaar.
Hier een magische kale 1e take van dat magische nummer:
De track heeft zijn eigen uitgebreide wikipedia-pagina:
The tape loops contained:
- A “seagull” or “American Indian” whooping effect (which was McCartney shouting/laughing).
- An orchestral chord of B flat major (from a Sibelius symphony) (0:19)
- A Mellotron Mk.II, played with the “flute” tape set (0:22)
- Another Mellotron played in 6/8 from B flat to C, using the “3 violins” tape set (0:38)
- A sitar-like ascending scalar phrase (actually played on an electric guitar, reversed and severely sped up), recorded with heavy saturation and The guitar solo from The Beatles’ “Taxman” was also superimposed onto the second half of the instrumental break. The solo was cut up, reversed and transposed down a tone.
Hier thuis staan de boeken The Complete Beatles Recording Sessions en The Beatles Antology. Van die hele dikke pillen en dan denk je bijna alles over The Beatles wel te weten. Mooi niet dus. Zo kun je via Rapidshare The Beatles – Revolver Sessions downloaden, een zip-bestand met oa 4 mp3-bestanden die de losse onderdelen van Tomorrow Never Knows laat horen. Of neem het gratis E-book (pdf formaat) dat Raymond Newman maakte over dat geweldige album, Revolver. 103 bladzijden. Maar er is meer, nog veel meer. Heb je even?
The Beatles blijven nog even actueel. Zo blijken heel veel tieners op Tumblr Beatle-fan te zijn. De een na de andere 14-jarige start een Tumblr-blog met photo’s van John, Paul, George en Ringo.
Internet laat ons verbinden met het verleden. Een muzikaal verleden.
Update: een paar van die Tumblr-blogs:
- http://beatlesdaily.tumblr.com
- http://fuckyeahpaulandgeorge.tumblr.com
- http://ringolove.info
- http://beatlesofftherecord.tumblr.com
- etc.
Geef een reactie