Een belangrijke afspraak bij het Haagse Strijkijzer ging voor. Helaas kon ik daardoor niet bij de presentatie van Frank Meeuwsen’s boek Bloghelden aanwezig zijn, vanmiddag. Gelukkig heb ik het boek wel ff tussendoor kunnen scoren.
Ik ben erg benieuwd naar dat boek. Vooral ook omdat ik de geschiedenis van het bloggen in Nederland compleet gemist heb. Het was 2005 toen ik in het Nederlands begon te bloggen, daarvoor was dat altijd in het Engels. Vanwege internationale muzikale avonturen.
Ergens tussen 1995-1997 ging ik voor het eerst op internet. In 2000 ontdekte ik Blogger. Toen ik nog bij Madocke werkte. Een multi-media bedrijf. Een van onze medewerkers ging toen een jaar lang op fietsvakantie en we deden haar en haar man een Blogger-account cadeau. Logisch. Toch las ik in die tijd zelden een Nederlands blog. Ik denk zelfs geen een. Hoewel ik me nog wel de Nederlandse URL http://kijkmeaanalsikklaar.com herinneren. Dat terzijde.
Ik heb altijd van het leftoontje van de vrije bloggert gehouden. Op je eigen domein dat helemaal van jou is. Je schrijft alles op zoals het in je opkomt. Zonder rem, zonder doelgroep, zonder rekening te houden met stemmetjes in je hoofd. Schijt aan alles en gaan. Blind.
Vanavond zag ik het Songfestival op tv. Zelden zulke slechte muziek gehoord. Zelden zo’n grote groep imbecielen in rare flutjurken gezien. Zelden zulke achterlijke dansjes gezien. En ineens vinden we mensen uit Mongolië leuk. Zingen we die klote liedjes met teksten als “come a little bit closer my princess”. Van die lui die vanaf de stoeprand een Vodka-fles omarmen terwijl ze de buurjongen toeroepen dat zijn moeder een hoer is. En dan voor 1 keer per jaar ff 3 dagen van de drank af omdat ze zo nodig met hun schijnheilige muilen een kutliedje op het Eurovisie Songfestival moeten doen.
Kijk zonder een blog zou ik dat allemaal moeten opkroppen. Is niet goed. Krijg je hele enge ziektes van.
Geef een reactie