De film The Ladykillers resulteerde bij mij in een Gospelmuziek-verslaving. True Grit daarentegen, hoewel voorzien van een overheerlijke dosis gebroeders-Coen-humor, maakte muzikaal gezien bij mij niets los.
Heb ik beter gekeken dan geluisterd? Ik denk het toch niet.
Geef een reactie