(en waarom ik zo van geluid zonder beelden hou)
Als je iemand op de radio een verhaal hoort vertellen en die persoon vertelt bijvoorbeeld over Afrika dan gaan je in gedachten mee naar dat land. Jouw hersens maken die beelden aan. En misschien kloppen ze totaal niet met de werkelijkheid.
Zou je zo iemand op televisie zien dan zit je naar een persoon te kijken die over Afrika vertelt en het enige beeld dat je erbij hebt is van de persoon zelf die dat verhaal zit te vertellen. Je gaat niet in gedachten mee naar Afrika en blijft kijken naar de persoon. Televisie maakt de persoon belangrijk maar prikkelt de fantasie helemaal niet. Sterker nog: het verhaal zal je snel vergeten maar hoe de persoon eruit ziet zal je onthouden.
Geef een reactie