Marcel van Driel, schrijver van voornamelijk kinderboeken, kreeg een uitnodiging voor een Facebookgroep van een gratis e-bookbibliotheek. In deze groep bleken meer dan 6.000 leden honderden e-books met elkaar te delen via een gezamenlijke dropbox. Dat triggerde Marcel om er een gepeperde blogpost aan te wijden want hij is het er niet mee eens.
Marcel stelt in het stuk overigens heel duidelijk dat hij zelf muziek en films downloadt zonder er voor te betalen:
De derde reden waarom ik er zelden over schrijf, is omdat ik zelf ook veel heb gedownload. En hoewel ik tegenwoordig slechts niet-op-dvd-verkrijgbare series download, heb ik ook muziek en films binnengehaald zonder er voor te betalen. Wie ben ik dan om er iets negatiefs over te zeggen?
Zijn punt is echter:
Moet ik nog toevoegen dat daar geen auteur of uitgever geld van ziet?
Kortom: door het vele gratis downloaden lopen auteurs inkomsten mis.
Ik heb een poos geleden een paar tracks die ik gemaakt heb onder de noemer Klankbeeld Raaphorst op Free Music Archive aangeboden als album. Het is gratis te downloaden. Op het moment van schrijven is dat 42.000 keer gedaan. Je zou zeggen: men is geïnteresseerd in mijn muziek. Of doet men het omdat het gratis is?
Om zo’n album te kunnen maken (hoewel er natuurlijk wel meer is dat ik op muziek- en geluidsgebied doe) heb ik veel moeten investeren in apparatuur en vooral ook muzieksoftware. Ik denk dat ik sinds 2001 meer dan 5.000 euro aan muzieksoftware alleen al heb uitgegeven. Deze week nog investeerde ik in 2 plugins, eentje van 29 en eentje van 59 euro.
Wat zal een schrijver investeren? Een laptop en een legale versie van Word of iWork? Echt heel veel meer aan kosten heb je als schrijver niet. Maar de concurrentie is inmiddels groter dan ooit tevoren: heel veel mensen kunnen namelijk schrijven. En veel waardevols valt er ook op blogs te lezen. Kortom: schrijvers die voor hun digitale waar geld willen hebben, hebben het zwaar. En hoe groot is het aanbod gratis e-books? Groot.
Ik kocht laatst een e-book van 29 dollar. Best duur, maar zeer de moeite waard.
Je hebt muzikanten die gehackte software gebruiken. Spinvis bedankt zelfs het hackers collectief Radium op zijn eerste CD in de creditslijst. Wellicht heeft hij een gekraakte versie van Cubase of Pro Tools gebruikt om dat album te maken.
Er zullen dus inkomsten misgelopen worden. Maar het 1 op 1 verwijt dat een downloader een klant is die je misloopt, dat klopt niet. Vele downloaders zijn namelijk niet echt geïnteresseerd in de producten. Die zijn alleen geïnteresseerd omdat het gratis is en relatief eenvoudig is om het te downloaden.
Vaak wordt het tot een morele kwestie verheven. Zoals Marcel ook doet. Onder het motto: “mensen moeten het werk van schrijvers waarderen door ervoor te betalen”. Dat lijkt mij logisch. Maar die schrijvers moeten ook toestaan dat net zoals met fysieke gedrukte boeken het geval is, deze boeken ook uitgeleend kunnen worden. Nu is dat vaak niet het geval omdat de uitgever er DRM – Digital Rights Management – vaak aan toevoegt.
De strijd van clubs als Stichting BREIN is daarbij zeer dubieus. Zo probeert Tim Kuik van BREIN ons al jaren te overtuigen dat clubs als The Pirate Bay enorme bedragen wegkaapt van de muziek- en filmindustrie. Maar Tim doet hetzelfde, zijn mega riante salaris zal vast niet te vergelijken zijn met het salaris van de zeer alternatieve heren van de Pirate Bay. Ik vind dat moreel verwerpelijk. Het salaris van menig musicus is belachelijk laag, maar de mensen die het zogezegd voor hen opnemen verdienen bakken met geld.
Muziek en boeken online met elkaar delen is zo oud als de weg naar het internet. En het woordje sharing is met de jaren een steeds belangrijker begrip geworden. Een site als YouTube is er groot mee geworden. En overigens juist dankzij die “illegale” content van oude Monty Python video’s, MTV, muziek en dergelijke. Juist omdat men die video’s met de hele wereld wilde delen is het zo succesvol geworden. Gratis delen moet ik zeggen, want had YouTube er geld voor gevraagd dan was het niets geworden.
Geldverdienen via het verkopen van content online is en blijft lastig. Het aanbod legale en illegale content is mega groot en groeiende. Waarvoor willen wij nog betalen? Alleen voor het allerallerbeste? Voor de artiest die we het gunnen en waarvan we weten dat het geld rechtstreeks in zijn of haar zak terecht komt in plaats dat het bij graaiende tussenfiguren terecht komt? En wat te denken van de prijs?
Internet heeft alles in een internationale wereldmarkt veranderd. Wij Nederlanders blijken dan een heel duur volk te zijn. En als het aanbod gratis dan ook nog eens heel goed is en niets kost, ja dan wordt het lastig. Met name voor ons en andere dure landen in de wereld. Maar misschien is ook onze methode om waarde mee uit te drukken niet langer effectief. Is geld haar macht aan het verliezen. Maar om niet gelijk een blik met wormen te openen wil ik het daar bij laten…
Geef een reactie