Een mens is geen aardappel

Neem bijvoorbeeld Kaytranada. Die gast die eigenlijk Louis Kevin Celestin heet, is het creatieve brein achter een hele waaier aan stijlen. Die zit niet vast aan 1 ding. Die zet op 1 album instrumentale tracks, gezongen popliedjes en hiphop naast elkaar.

En hij is echt niet de enige. Het is tegenwoordig juist heel normaal om al die dingen te doen, om juist niet stijlvast te zijn. Thundercat, Frank Ocean, Kanye en ga zo maar door.

Kijk kuch vroeger was het best maf als iemand in een popliedje plotseling ging lopen praten. Maar tegenwoordig niet. Sterker nog: spoken word is tegenwoordig heel populair. En dan heb ik het dus niet over rappen. Je stem door een stemvervormer halen is ook niet raar meer. Of de stem heel elektronisch laten klinken. Het publiek kan dat allemaal prima aan. Die herkent echt wel dat het een kwestie is van De Artiest Die Zijn Ding Moet Doen. En sterker nog: hoe kunstzinniger, hoe weirder, hoe beter. Het publiek snakt naar avontuur tegenwoordig. Men is zo verzadigd door het kopieergedrag uit het verleden dat men snakt naar nieuwe flavours. De oude verzuiling is niet meer. Diversiteit is key.

Vroeger had je op een festival vroeger alleen een frietkraam. Moet je nu eens gaan kijken. Hele foodtrucks met een hele waaier aan gerechten.

En het komt natuurlijk ook door internet en de globalisering. Gewoonten en gebruiken van over de hele wereld beïnvloeden onze eigen gewoonten en gebruiken. Zie je overal in terug. Ook in kleding bijvoorbeeld. Mensen vinden die mashup heel leuk. Kijk maar eens naar wat de jeugd draagt. Maffe combinaties. Grenzeloos en stijlloos.

Was je vroeger punk dan spuugde je (heel stoer natuurlijk… not!) op disco. En Prince in zijn netkousen en tijgerslip (“mietje!”) werd als voorprogramma van The Stones totaal niet gedigged, maar toen ‘ie dood ging huilden diezelfde Prince-haters van welleer waarschijnlijk even zo hard mee. En wie vroeger onder de tattoos zat moest wel in een heavy band spelen. Maar tegenwoordig wil iedereen een sleeve, of tot in de nek.

Kortom, een mens is geen aardappel. Vreet niet alleen uit je eigen straatje calvinist! YOLO!

(omslagfoto: Bruce foto onder CC BY)