Zoals ik al schreef, Raaphorst zit met zijn neus in het boek A Moveable Feast van Ernest Hemingway. Het gaat om The Restored Edition, voorzien van achtergrondverhalen over het boek en foto’s van de notities van Ernest. Deze editie bevat een vernieuwde hoofdstukindeling, aanvullende hoofdstukken en een herzien laatste hoofdstuk.
Hemingway pleegde zelfmoord in 1961, nog voor het boek klaar was. A Moveable Feast verkeerde in een zeer vergevorderd stadium van afheid maar er waren nog een paar open eindjes te dichten. De hoofdstukken zouden definitief zijn, met uitzondering van het laatste hoofdstuk. Wel twijfelde Hemingway nog over de titels van de hoofdstukken en van het boek zelf.
De Amerikaanse schrijver Gertrude Stein was een van de schrijvers waar de jonge Ernest in Parijs regelmatig mee optrok. Stein is een belangrijk schrijver die haar inspiratie uit de schilderkunst haalde.
“You can either buy clothes or buy pictures,” she said. “It’s that simple. No one who is not very rich can do both. Pay no attention to your clothes and no attention at all to mode, and buy your cloths for comfort and durability, and you will have the clothes and money to buy pictures.”
De link tussen schilderkunst en literatuur werd ook door Ernest opgemerkt, hij noemde het zelfs een geheime ontdekking:
I was learning something from the painting of Cézanne that made writing simple true sentences far from enough to make the stories have the dimensions that I was trying to put into them. I was learning very much from him but I was not articulate enough to explain it to anyone. Besides it was a secret.
De twee werelden komen samen in het schilderij ‘Portret of Gertrud Stein’ dat Picasso van haar maakte:
In Frankrijk gold er geen censuur op Engelse publicaties. Dit had een aanzuigende werking op schrijvers die in Parijs van hun creatieve vrijheid genoten. Stein bestempelde die generatie echter als The Lost Generation. Een stel niksnutten.
In het hoofdstuk “Un Génération Perdue” (The Lost Generation) komen we de precieze aanleiding ervan te weten:
Stein had een oude T Ford met een technisch probleem. De automonteur van de garage waar ze de auto naartoe bracht gaf echter geen prioriteit aan haar reparatieverzoek. Dit was tegen het zere been van Stein die de baas van de monteur erbij haalde. Hij wierp de automonteur streng toe: “You are all a génération perdue.”
Het was een zinnetje dat bleef hangen bij Stein. Ze wierp het Hemingway zelfs toe: “That’s what you are. That’s what you all are. All of you young people who served in the war. You are a lost generation.”
Hemingway vond Stein soms een gemakzuchtig schrijver maar had tegelijkertijd ook veel respect voor haar. In A Moveable Feast kon hij het echter niet nalaten haar gevleugelde uitspraak als een mug dood te slaan:
But the hell with her lost-genertion talk and all the dirty, easy labels.
En zo is er toch niets verloren gegaan.
Geef een reactie