Voor de hedendaagse blogger heel normaal: tekst, video en foto’s combineren. Soms zelfs in 1 blogpost. Inderdaad dat kan radio niet, tv ook niet. Maar internet wel, dus waarom zou je dat dan niet gewoon doen dan?
Geen telefoon is straks nog te koop zonder een super goeie foto-camera en HD-videorecorder. De toekomst van storytelling zit juist in die apparaten opgesloten. Dat wat we Publieke Omroep op radio en televisie noemen zijn we allang zelf geworden. Wij documenteren ons eigen leven en weten gelijkgestemden te boeien. Via weblogs, via social media.
Miljoenen mensen beantwoorden dagelijks de vraag van Twitter ‘What are you doing?’. Het verhaal over het nu, storytelling, real-time.
Er zit geen wezenlijk verschil tussen het schrijven van een tekst, het maken van een foto of een video. Een strikte scheiding tussen media voelt raar. Misschien ooit geleerd op school via geestvernauwde docenten – school van journalistiek (“gij zult nooit filmen!”)? Maar menig kunstenaar beperkt zich toch ook niet tot 1 medium? Dit is al eeuwenlang het geval. Ik heb die strikte scheiding altijd raar gevonden. Want als je een verhaal te vertellen hebt dan grijp je alles aan dat je daarbij kan helpen, elke techniek, lijkt mij. Transmedia storytelling noemen ze dit. En de huidige generatie doet dat gewoon. Die staat er niets eens bij stil.
(in reactie op ‘Hoe doe je als hedendaagse radiomaker je voordeel met nieuwe vormen?’)
P.S. goeie aanvulling (dankzij MindNote_nl op Twitter):
Geef een reactie