Lesjes geleerd tijdens het werk

Een poosje terug sprak ik met Michael Minneboo over mijn muzikale werk. Michael houdt van mijn muziek en gebruikt het vrijwel onder al zijn video’s. Voor mij is dat erg prettig want aangezien ik de meeste muziek gewoon voor de lol heb gemaakt, word ik dus telkens verrast wanneer ik de beelden en montage van Michael zie.

[green_box]Lesje geleerd (1): als ik van te voren de muziek maak zonder dat ik weet waarvoor het gebruikt gaat worden dan is de verrassing het grootst.[/green_box]

Vaak maak ik de muziek in opdracht. Ik maak ze dan terwijl ik naar de beelden kijk. Helemaal gemakkelijk verloopt dat proces niet, zeker niet als je gitaar speelt. Ik moet namelijk de techniek bedienen, goed gitaar spelen en tegelijkertijd naar de beelden kijken. Alle filmcomponisten doen niet anders. Toch denk ik dat het ook anders kan en doe dat dan ook.

Vaak maak ik de muziek al van te voren op gevoel, op basis van misschien een paar beelden die ik van te voren gezien heb. Als ik een gevoel bij die beelden krijg en weet welk verhaal er verteld gaat worden, dan kan ik vaak al aan de slag. En vaak pakt dat heel goed uit. Dan maak ik iets en laat de video-editor mij al voordat ik naar zijn studio rij per SMS weten dat de muziek heel goed werkt.

[green_box]Lesje geleerd (2): werk alleen met mensen samen die van mijn muziek houden en vertrouwen hebben in mijn talent.[/green_box]

Toen ik video-editor André Bijma mijn muziek voor het project de Haagse Kunstgrepen liet horen, zei hij bij het beluisteren van mijn leader tune dat ik bij het zien van de eerste beelden een paar maanden terug al direct riep dat de leader tune een fluitend melodietje moest gaan worden. En zo werd het dus ook:

[green_box]Lesje geleerd (3): ga op je gevoel af, de eerste ingeving is vaak het beste.[/green_box]

En om even bij André te blijven, tijdens het werken aan Haagse Kunstgrepen vertelde ‘ie mij dat hij mijn meerwaarde ook vond zitten in het feit dat ik heel veel met taal bezig ben. Veel componisten zijn dat niet. Die werken puur met beeld maar werken vrijwel niet vanuit de taal of erger nog: vanuit het verhaal. Uiteindelijk is dat namelijk het allerbelangrijkste, het verhaal dat verteld wordt. Dat wat we zo mooi storytelling noemen maar wat maar voor weinigen echt is weggelegd. De meeste bedrijfvideo’s kun je zo door de plee trekken omdat er niet goed nagedacht is over het verhaal. Vaak wil men alleen maar imponeren (“kijk eens hoe goed wij zijn!”).

Ik kies altijd voor het verhaal en ben de eerste om te zeggen dat er ergens juist geen muziek moet klinken als dat het verhaal ten goede komt. Vaak is dat het geval, muziek kan al snel teveel zijn. Wat ik trouwens ook vaak meemaak is dat de juiste muziek vaak resulteert in een kortere video, er gaan beelden uit op het moment dat mijn muziek erbij komt. Tegelijkertijd komt er meer rust in het geheel. En telkens als ik dat meemaak voel ik kippenvel, want het is iets magisch: je knipt momenten uit de tijdslijn, het geheel wordt dus echt korter in tijd terwijl het geheel tegelijkertijd rustiger overkomt. Tijd is relatief en met de juiste muziek goochel je dus met de perceptie van tijd. Je zit er dan echt in. En ja, dat is de kick van een samenwerking met een goeie video-editor, dan zie ik dat ontstaan en zit ik vaak met kippenvel te kicken.

[green_box]Lesje geleerd (4): werk vanuit het verhaal, luister naar de woorden en het verhaal dat verteld moet worden[/green_box]

Het mooiste moment tijdens een productie is als ik het geheel zie en hoor ontstaan in de studio tijdens de editing. Dan valt alles op zijn plek. Dat lijkt niet op werken maar is puur geluk en te gek om te kunnen doen. En dat ga ik dus weer doen komend seizoen. Ik ben op zoek naar mooie nieuwe klussen, dus bel of email mij!