Een klein mannetje van bovengemiddelde leeftijd met een lange baard en lange haren danste vrolijk in het rond. Rond zijn kruin was ‘ie flink kaal. Hij had zo model kunnen staan voor een Anton Piek kabouter. Plotseling stopte hij met dansen, griste een mobiele telefoon uit zijn zak, zakte wat door zijn knieën en richtte de camera met lange arm op zichzelf terwijl hij er van oor tot oor bij glimlachte. Hij was erbij geweest.
Iets verderop spotte ik Michiel Romeyn met zijn grote lijf ritmisch op de maat meebewegend. De bekende norse blik hield hij strak op het podium gericht. Ik probeerde me voor te stellen wat er in dat hoofd rondging. Hij wekte de indruk een groot liefhebber van Todd’s muziek te zijn.
En dat allemaal in die ouwe kerk in dat fucking Amsterdam. Je kunt natuurlijk wel de hele dag achter die computer blijven zitten maar dan maak je ook nooit ene hol mee.
Geef een reactie