Gisteren werd Blendle aan alle kanten omhoog gepromoot. Toch een beetje apart want eLinea en MyJour waren er al eerder.
eLinea laat je voor 9,99 euro per maand onbeperkt “all you can read” lezen, maar je kunt ook stukken per stuk kopen.
Blendle biedt alleen een mogelijkheid om losse stukken te kopen.
MyJour biedt naast losse artikelen die je kunt kopen (via credits, beetje onhandig omdat je zo niet direct in euro’s rekent) ook gratis artikelen.
Blendle doet alleen zaken met kranten en magazines, uitgevers dus. eLinea en MyJour geven aan zaken te willen doen met elke auteur. Blendle is met subsidie van onze overheid tot stand gekomen.
Het is nog te vroeg om te zeggen of dit gaat aanslaan. De betaalmuur die ze hanteren stuit sommige eerste generatie internetters tegen de borst. Internet was ooit een compleet vrij en open medium. Maar steeds vaker komen er gesloten toepassingen bij. Daarom kun je bij al deze toepassingen het product ook niet uitlenen aan een vriend of familielid. De toepassing moet gezien worden als een dienst waarvoor men betaalt.
Ik kom artikelen tegen van bijvoorbeeld Vrij Nederland die 79 eurocent kosten. Best veel geld. Voor iets meer geld kun je een heel nummer op iTunes kopen. Maar in tegenstelling tot muziek zal ik een artikel van Vrij Nederland slechts 1 maal gebruiken. Bovendien kan ik het niet downloaden. Laat staan dat ik het kan uitlenen. Dat kan ik met een gedrukt exemplaar van Vrij Nederland wel doen.
Al deze online kiosken zetten DRM, digital rights management, in om de gebruikersrechten te kunnen organiseren. Als gebruiker kan en mag je slechts het stuk lezen nadat je betaald hebt. En da’s best mager want na 1 keer lezen ben je klaar. Koop je voor dat geld een kopje koffie dan heb je tenminste nog iets in je maag. En koop je een krant of magazine dan kun je het tenminste bewaren, er de kattenbak mee vullen, of het uitlenen aan de buren nadat jij het gelezen hebt.
En dan nog iets: wat moeten wij bloggers gaan doen? Menig blogger zal nu ook achter een betaalmuur willen nu er een potentieel verdienmodel is. Helaas zal dan het internet een gesloten netwerk worden. Het open internet dat gratis en vrij toegankelijk voor iedereen was, is dan een gepasseerd station. Het zorgt ervoor dat elke auteur een uitgever met een potentieel businessmodel wordt. En hoewel dat iets is dat die tussenhandel (lees: uitgeverijen) juist niet wil, het is wel precies hetgeen men hiermee in de hand werkt. Want zij een betaalmuur, iedereen een betaalmuur.
Ik zou gek zijn als ik het niet doe…
Geef een reactie